Beste mensen,
Donderdag 25 oktober 2012
We kunnen jullie vertellen dat het afgelopen donderdag 25 oktober inderdaad een beetje natte dag was maar gelukkig niet zo heftig als een paar dagen geleden.
We zijn, zoals aangekondigd, weer in Gandia geweest en hebben er boodschappen gedaan. We hadden al een heleboel voer in de wagen liggen voor ons bezoek op vrijdag en daarom werd de tas met boodschappen, boven op de zakken voer gezet. Natuurlijk moest Botas eerst de boel inspecteren. Hiervoor moest hij met zijn kleine pootjes de berg met zakken voer opklimmen om vervolgens in de tas te duiken. Tja ieder heeft zo zijn taak … Volgens ons denkt hij dat hij 
voor de douane bij de bagagecontrole op Schiphol werkt. Daisy is ook nieuwsgierig maar die blijft keurig op afstand snuffelen.
Toen hebben we de beloofde MacDonald bezocht en dan is de Macdrive toch wel erg handig. Zodra de bestelling door het raampje was aangegeven moest natuurlijk ook nu weer Botas even zijn koppie erbij hebben om te zien of we wel de juiste bestelling hadden gekregen. We vonden de kip/bacon burgers maar karig uitgevoerd en ook de hondjes moesten hier niets van hebben. Maar van de Alita’s (gebakken kipstukjes) daarentegen hebben ze heerlijk genoten.
Vrijdag 26 oktober 2012
Het is ruim 2,5 uur rijden van Oliva naar Tobarra en we arriveerden er na de middag en werden hartelijk ontvangen door Piedy en Juan Carlos.
Wij hebben hadden geen waterschade opgelopen maar het asiel heeft weer behoorlijk wat regen gehad. Zoveel dat er weer stukjes blank kwamen te staan maar gelukkig was het water weer weggezakt met achterlating van de nodige slib. Hierdoor was het bezoek op vrijdag niet al te stressvol en toch weer erg leuk. We hadden zelfs een zonnetje. De hondjes van het asiel komen op je toe rennen alsof we Sinterklaas zijn in een lagere school. Ach, misschien zijn we dat nu ook wel een beetje met zoveel lekkers bij ons.
Zoals altijd, is het eerste wat we doen het uitladen van alle gedoneerde spullen. Antiparasitaire middelen, medicijnen, tennisballen, poezenmandjes, handdoeken en een paar honderd kilo voer. Nu kwamen er ook de snoeppakketjes bij. We wilden graag alle voerdonaties in zicht brengen en hadden een zeiltje uitgespreid waarop we alles uitstalden. Het was een indrukwekkend gezicht toen alle pakketjes daar uitgestald stonden. Piedy en Juan Carlos hadden ons al in Oktober per mail laten weten erg blij verrast te zijn met het medeleven van zoveel mensen in Holland die hun beestjes graag 
eens wat extra’s gunnen maar toen ze de enorme berg van pakketjes voor hen zagen staan was dat toch wel een extra emotionele ervaring. We konden moeilijk alle hondjes tegelijk bij de pakketjes laten dus laten het uitdelen aan Piedy en Juan Carlos over. Zij hebben ook de lijst van welke hondjes speciaal bedacht zijn maar zoals we al vertelden hebben we, omdat we genoeg over hadden, voor elke hondje een pakketje kunnen maken. Er zijn momenteel iets over de 70 hondjes in de opvang en er waren 60 pakketjes gedoneerd. Kijk en dan kunnen we natuurlijk die paar pakketjes extra wel organiseren.
Piedy stond erop om persoonlijk iedereen te bedanken voor het medeleven, alle gedoneerde goederen en natuurlijk de snoeppakketjes die geschonken waren. Speciaal bedankt ze de kinderen van de basisschool De vlinder uit Dieren die hiervoor de lege-flessen-inzamelingsactie hebben gehouden. Ze vertelt verder hoe goed het voelt dat hun honden zoveel Nederlandse vrienden hebben. Hun dankwoord is op video gezet en te zien op youtube. Klik hiervoor op http://youtu.be/z2P8Epz55G4
Erny, een vriendin van ons en gelukkig baasje van twee geadopteerde schatten, vond het zielig dat bij elke actie Piedy en Juan Carlos zelf altijd werden overgeslagen vond het en leuk idee om hen met 4 oktober actie ook eens te bedenken. Het werd een Heineken huis-bier-vaatje. Na hard werken is het ook goed rusten en omdat beiden op zo’n momentje wel een pilsje lusten was dit een schot in de roos.
Natuurlijk hebben we alle hondjes in het asiel een bezoekje gebracht en hadden we speciale aandacht voor onze reisgenootjes. Wandelend door de verschillende terreinen waar ze in groepen spelen proberen we ze allemaal op de kiek te zetten.
Op het middenterrein hobbelen Lui en Toi steeds achter ons aan. Het is een moeilijk om een leuke foto te maken maar toen ze even samen afgeleid waren konden we ze mooi op de kiek zetten. Zijn het geen schatjes.
Suerte is een flinke speelse meid. Elke keer als we haar weer zien, zijn we opnieuw verrast door haar grootte. We hebben op het laatste moment besloten dat ze mee zou komen en daarvoor moeten we echt de boel in de caravan een ombouwen. Haar imposante uiterlijk doet mensen twee keer omkijken. Haar lieve karakter en zachte ogen maken haar een knuffelbeer die graag zich de aandacht die ze krijgt laat welgevallen. Voor een beetje aandacht laat ze zich graag op de foto zetten.
De jonge hond Selena is een opvallende schat. Haar witte bles op de schouder en haar vertederende blik doet je smelten.
Als we even voor het hek staan van haar speelterrein kijkt ze ons aan met die smeekogen waarmee ze wil zeggen: “Toe dan neem me mee…”!! Ze moet nog even wachten.
Kon ze maar begrijpen dat ze dinsdag met ons mee mag … is de dag dat ze echt het asiel zal verlaten op weg naar een nieuw leven.
En dan hebben Yaya nog. Zij verblijft thuis bij Piedy en Juan Carlos. Het dametje moet een beetje uit de drukte gehouden worden. Dat heeft ze met haar leeftijd wel verdiend. Ze hoeft niets meer te bewijzen. Gewoon lekker genieten en een beetje warm houden. Tja het een kleine diva…. En oh ja we hadden al verteld dat ze van lekkere dingen houdt dus dit snoepje ging er ook wel in…
We hebben nog een paar foto’s geselecteerd van de opnames die die dag hebben gemaakt.
Alleen ben je er nooit. Als Piedy en Juan Carlos even rust nemen na het uitladen, worden ze daarbij gezelschap gehouden door Yeiko en Bony.
Dat Selena nog broertjes had (Nacho, Mar) wisten we al en als er dan wat te zien is dan willen ze ook allemaal op de eerste rij zitten…
Roco en Sole hebben een eigen stukje terrein.
Op het moment dat we ze roepen kijken op en lijkt het net of ze of ze iets ondeugends hebben gedaan….
Hier rechts hebben we nog van links naar rechts Saba, Reina (bij Piedy), Pointy, Himawari (bij Annerie), Terry (bij Juan Carlos) en Fala.
En dan zijn er nog meer dan vijftig hondjes die nu niet aanbod gekomen zijn omdat we ze gewoon niet allemaal een plekje kunnen geven in deze nieuwsbrief. Op onze website www.dierenmissies.nl staan natuurlijk alle hondjes die op een baasje wachten.
Zaterdag 27 oktober 2012
09.00 uur: Terwijl we deze nieuwsbrief schrijven krijgen we onderstaand berichtje van Piedy.
We have to go to the shelter right now, it has been raining the whole night long.
I will send you all the photos in the afternoon and will take pictures of the dogs having the candy.
You can tell Erny it is very nice she thinks about us too.
Talk to you later,
Piedy
Het is laat in de middag als we weer van Piedy en Juan Carlos horen. Gelukkig is ook deze keer de schade meegevallen en kregen ze in de loop van de dag een zonnetje. Dan is er geen enkel excuus meer om de hondjes langer te laten wachten op hun traktatie. Dit is gewoon het perfecte moment om de grote snoep-uitdeel-dag te laten plaatsvinden.
Nog veel meer foto’s van de grote snoep-uitdeel-dag met tientallen foto’s, hebben we in een apart documentje gezet anders zou deze nieuwsbrief wel heel erg groot worden.
We hebben besloten dat ik op dinsdag 30 oktober in mijn eentje naar Tobarra zal rijden om de hondjes op te halen. Omdat we voor Suerte op deze rit een grote bench in de auto moeten plaatsen, hebben we te weinig ruimte om ook nog onze eigen hondjes mee te nemen.
Volgens de berekeningen moet er een grote (voor Suerte) en een kleine (voor Yaya) achterin de auto naast elkaar kunnen staan. En derde bench (voor Selena) zal dan op de passagiersstoel worden geplaatst. De twee kleintjes Lui en Toi kunnen dan los achter de voorstoelen mee genomen worden. Hier zullen tegen die tijd ook wel plaatjes van gemaakt worden want zo’n hondenwagen wordt weer een hele ervaring. De voorbereidingen voor het vertrek zijn zo al weer van start gegaan en echte vrije tijd voor vakantie te vieren hebben we helaas niet meer. De volgende nieuwsbrief is te verwachten laat op de avond van woensdag 31 oktober als we vroeg in de ochtend met de hondjes zijn vertrokken uit Oliva en de nacht ergens in Noord Spanje doorbrengen.
Het is nu zaterdagavond 21.00 uur. Het waait kei hard en links en rechts flappert het een en ander. Dat betekent dat ik zo naar buiten moet om weer wat extra haringen in de grond meppen…
Tot zover maar weer…
Annerie en Ton