Dierenmissie 2 – Deel 2, Aankomst in Tobarra

Beste mensen,

Vanmorgen kwamen we rond 11.00 uur in het asiel te Tobarra aan. Vandaag zouden niet alleen de hondjes Mylo (Copito), Dama, Africa, Manchita, Dulce, Rania, Troy en Angela ophalen maar ook wat filmpjes maken van de hondjes die dringend op een baasje zitten te wachten en toch om de een of andere reden op het internet heel weinig aandacht krijgen van het grote publiek. Piedy en Juan-Carlos stonden ons op te wachten en het welkom was hartelijk zoals altijd. Hoewel ze onze vorige nieuwsbrief ook in het Nederlands gekregen hebben doet een vertaalpagina wonderen en wisten ze aardig wat er allemaal was gebeurd.

Met belangstelling werd met een goedkeurende blik de caravan bekeken. Dit was wel een manier van transport dat hun goedkeuring weg kon dragen. We weten het wel, misschien waren we een beetje doorgeschoten in onze ambitie om diervriendelijk transport aan te bieden maar ach het is ook een beetje onze hobby. Alle hondjes een eigen luxe ruime bench met zachte kussens. Voor de tijd dat we aan het rijden zijn en zelf niet in de caravan zijn is er een constante temperatuurcontrole, cameratoezicht, zijn er legio ventilatiemogelijkheden, is er een ‘geluid geactiveerde’ geluidsweergave uit de caravan en kunnen we tijdens het rijden de honden geruststellend toespreken. Zo hebben we naast de Tomtom een beeldschermpje op het dashboard waarmee we de hondjes constant in het zicht hebben.

We hebben vanaf 11.00 tot 18.00 uur met en Piedy en Juan Carlos opgetrokken.  We hebben veel foto’s gemaakt en een heleboel filmpjes. Toen we eindelijk wegreden nadat we alle goederen uitgeladen hadden en de hondjes een plekje hadden gevonden waren we vol goede moed om, met de nodige stops, toch een flink stuk af te leggen. Manchita mocht bij ons op de achterbank en ze gedroeg zich voorbeeldig.

Alles ging perfect tot we op de A31 richting Alicante ongeveer 500 meter voor de afslag Valencia de volgende pech te verduren kregen. Band nummer twee, (nu de andere kant) had het begeven.  We kende de routine maar alles zou nu anders lopen. We hadden geen reserve wiel kunnen kopen i.v.m. een feestdag in de regio Albacete. Daar stonden we … gestrand op een smalle vluchtstrook. Vlug de ANWB weer gebeld. Toen na 2 uur de hulpdienst arriveerde (Wat en Halfwat van respectievelijk 50 en 70 jaar we noemen ze voor het gemak Beppie en Kokkie) werd het al donker.

Natuurlijk was geen enkele garage open dus moest de hele caravan met 7 hondjes en al, op een trailer. Nu is auto op een trailer zetten makkelijker dan een caravan met een aan flarden gereden band. Beppie en Kokkie deden hun best maar stuntelden een eeuwigheid om dat ding er op en er weer af te krijgen.

Eigenlijk is de caravan te breed voor de oplegger maar goed het kon niet anders. Nu staan we in de plaats Grau (zover we kunnen zien tenminste) voor een Ford-garage genaamd Talleres Algarra. Het op en afladen van de caravan had nogal wat voeten in de aarde en eigenlijk ging dat helemaal niet zo soepel als zou moeten. We hadden medelijden met de hondjes want die maakten hele rare dingen mee. Bij het op en af laden heeft de caravan twee keer erg schuin gestaan.

Gelukkig is alles nu in rust als ik deze nieuwsbrief schrijf. We hadden deze avond heel anders voorgesteld. We hadden verwacht ergens op een Parkeerplaats te staan langs de snelweg en niet geparkeerd staan in een doodlopende straatje van een verlaten dorpje…. Enfin de hondjes hebben nu alle aandacht gehad, zijn uitgelaten en hebben eten gehad. We zijn benieuwd wat de volgende dag ons zal bieden. We gaan nu zittend proberen te slapen. Morgen om 09.00 uur zal het wiel gemaakt worden door òf Beppie òf Kokkie. Het zal wel een bijzondere nacht worden. Dat  er nu nog geen foto´s van de dag in de brief staan komt omdat het veel te laat is geworden en we eigenlijk de boel stil en een beetje donker willen houden. We zullen morgen meer laten zien van deze dag.

Weer een avontuur dat we niet hadden voorzien maar achteraf wellicht wel te voorzien was geweest…. Gelukkig hebben we de terugreis ruim gepland en zullen we naar verwachting toch op tijd thuis komen. Ik heb Annerie moeten beloven, in de paar dagen dat we volgende week aan het werk zijn, ervoor te zorgen dat er twee splinternieuwe banden op de wielen gaan en dat ik op zoek ga naar een passend reservewiel…. Dit kan en mag nooit meer gebeuren.

Tot zover…
Groet van Annerie en Ton

dierenmissies@gmail.com
+31 (0)622225271

Bij voorbaat dank aan alle mensen, bedrijven, organisaties die ons geholpen hebben en nog gaan helpen bij het verzamelen van  goederen, het geven van advies, of anderszins ondersteuning hebben verleend aan de komende transporten.

«
»

Er zijn nog geen reacties op dit artikel. U kunt als eerste reageren!

Plaats hier uw reactie

Uw email wordt nooit gepubliceerd of gedeeld met derden. Verplicht veld *

Wilt u een Persoonlijke Avatar afbeelding bij uw reacties? Ga dan naar www.gravatar.com