Dierenmissie 6: Deel 7, Kerstmissie – Met de reisgenootjes op weg

Zondag, 1 januari 2012
Beste mensen,
We zijn het oudjaar goed met de beestjes doorgekomen. Het vuurwerk viel mee maar de arme Daisy wilde zich steeds in de wc van de caravan verstoppen en Sally wilde het liefst in de kleine ruimte tussen de benches en het aanrechtje wegkruipen. Hen er elke keer bij halen en met zijn allen gezamenlijk op bed, bij de televisie, de ellende doorstaan was het beste wat we konden doen. Toen rond 01.00 uur het vuurwerk definitief was afgelopen was het nog een tijdje na bibberen voor Daisy en Sally maar we wisten we dat we nu naar de rust van het campingleven zouden terugkeren. Botas die nergens moeite mee had gaf het goede voorbeeld. Toen we ‘s morgens op het strand liepen was alles gelukkig weer als vanouds.

Langzaam gaan we nu de boel een beetje inpakken en herschikken zodat we morgen in Tobarra de boel makkelijk kunnen uitladen. Alle dingen die we nu voor het moment van vertrek niet meer nodig hebben, worden ingepakt zodat we morgen, naast het verzorgen van de hondjes, niets anders moeten doen dan de voortent afbreken, stoel en tafeltje in de auto te laden, de zakken met voer, die als “gewicht voor de tent” hadden gediend, weer in te laden en dan weer te gaan rijden. We denken er ongeveer 4 uur over te doen om in Tobarra te komen. We mikken op een vertrektijd van 11.00 uur zodat we ons nog een beetje kunnen opkalefateren. Niet dat het echt noodzakelijk is maar het is voor het moment van aankomst wel zo netjes. Uit ervaring weten we dat we, op het moment dat we ons tussen de hondjes begeven, van enig gefatsoeneerde kledij geen sprake meer is.

Wat overigens erg leuk is om te ervaren is het feit dat we ook weer hier op de camping mensen tegen komen die  belangeloos ‘buiten de schijnwerpers’  zich het lot aantrekken van de zwerfdieren. Zo is er een mevrouw die hier al decennia lang komt en de afgelopen jaren een vaste plek heeft gehuurd voor 10 maanden per jaar.  Ze zorgt voor de zwerfkatjes die hier door haar een goed doorvoed buikje hebben en ook de nodige medische zorg krijgen.  Haar zorg gaat zelfs nog iets verder dan dat. Zo zorgt ze ook geheel op eigen kosten voor een sterilisatie/castratieprogramma voor de zwerfkatjes. Door de jaren heeft ze een goede relatie opgebouwd met een lokale dierenarts die tegen een schappelijke prijs haar kruisvaart ondersteunt. De campingeigenaar vindt het natuurlijk prettig want de katten zorgen voor een beperking van ongedierte. We hebben zelf in Sagunto tal van zwerfkatjes en een zwerfhond gezien die hun kostje bij elkaar scharrelen onder de bezoekers van de camping. Zolang we daar sommige katjes zien lopen met allerlei infecties aan de oogjes moeten we constateren dat jammer genoeg dáár de medische zorg ontbreekt.

Het is 16.00 uur en we zien dat onze kleine Botas met zijn linker achterpootje hinkelt. Op het strand hobbelt hij schijnbaar zonder last achter Daisy of Sally aan maar zodra hij weer bij de caravan is trekt hij met z’n pootje. Wij hebben hem vervolgens op de schoot genomen en zijn pootje aan een nauwkeurige inspectie onderworpen. We konden niets vinden. Dan moet “ome Juan Carlos” morgen maar even kijken. Nu heeft Sally ook regelmatig van die momenten dat zij met één van haar pootjes omhoog loopt maar dat schijnen kleine hondjes al gauw te doen. Zodra ze iets voelen … hopla.. Een grotere hond kan dat gewoon niet en zal op een veel opzichtigere manier gaan hinken…. Tja, de ondeugd straalt van zijn snoetje af en ‘en passant’ is hij nu de deken onder Daisy vandaan aan het trekken. En hopla zo springt hij weer de caravan in. We denken dat het wel meevalt maar morgen toch even in de gaten houden.

Maandag, 2 januari 2012.
Vlak voor vertrek worden we uitgezwaaid door onze buurtjes van de camping. Aan de lieve dame uit Etten-Leur die voor de katjes zorgt hebben we beloofd hebben om elkaar daar in maart weer te treffen met onze volgende missie. De andere buurtjes uit Noord Holland, waarvan we tot onze spijt ook de naam niet van kennen, hebben nota bene zelfs een donatie gedaan aan Dierenmissies. Die willen we, zoals het hoort, ook vermelden op de website. We hopen dat jullie allemaal gauw een mailtje sturen naar dierenmissies[at]gmail.com zodat we jullie bij naam kennen.

Het ontvangst op het asiel Los Mejores Amigos in Toarra was zoals gewoonlijk weer heel hartelijk. Piedy en Juan Carlos stonden al op ons te wachten en ze zagen ons in de verte al over het zandpad aan komen rijden.

Op het asiel maakten we kennis met onze reisgenootjes Tommy is de grootste druktemaker. Hij is duidelijk een hondje dat na zijn ongeluk en operatie nu alles uit het leven haalt wat hij er maar uit kan halen. Lief en nieuwsgierig en laten blijken dat hij geniet van aandacht.

Daar tegenover staat Sisi die duidelijk de koningin is van de verlegenheid. Over haar verleden is al genoeg gezegd. Overigens zou die verlegenheid diezelfde avond in de caravan al grotendeels verdwenen zijn.  Zo is op deze foto al te zien.

 

Draco heeft het geluk gehad zichzelf te kunnen presenteren aan Lotte en Piet die daar in het asiel waren om te helpen. Zijn ‘persoonlijkheid’ heeft hen absoluut doen besluiten hem een plekje te geven in Nederland waar hij bij Mika en Daisy komt te wonen. Ze zijn er zelfs voor gaan verhuizen.

 

Negrita is een hondje die erg zeker van zichzelf is. Is nergens bang voor, luistert naar haar naam, hobbelt overal mee zonder te trekken aan de lijn of ze al jaren bij ons leeft… Ze zal ook na de reis nog een tijdje bij ons wonen dus dat ze zich moeiteloos aanpast is mooi meegenomen.

En dan de twee katjes Kit en Kat. We moesten ze uit het mandje halen en in de bench zetten. Zo’n grote bench hadden ze nog nooit gezien. Het uit het mandje halen was een stuk moeilijker dan het in de bench laten stappen. Het eerste uur zaten ze voornamelijk achter in de bench maar dat was ook gauw voorbij. Ze visten een kauwbotje van Draco, die in de naburige bench een plekje had gekregen, binnen boord en als hij verhaal wilde halen werd hij getrakteerd op een blaasconcert. Zo die statement hadden ze gemaakt.

Negrita en Sisi samen in bench nummer 1

 

Draco en Tommy samen in bench nummer twee.
Dat er in de avond al gauw erg goede maatjes gevormd waren blijkt wel

 

Zoals we vertelden was Sisi al gauw een flink gedeelte van haar verlegenheid kwijt. Als je eenmaal haar ruggetje kunt kriebelen dan is ze niet meer te houden van genot.

Tommy is een hond dat met een zelfverzekerdheid de wereld in kijkt. Hij gaat er speciaal voor zitten als hij denkt dat hij aandacht krijgt. Zeg nou zelf zo’n plaatje hoort toch een center-fold te zijn…

Aanvankelijk wilden we tot Valencia rijden maar de rit ging zo voorspoedig dat we doorgereden zijn tot 250 km onder Barcelona. Daar hebben we op een parking de nacht doorgebracht.

 

 

3 januari 2012
De nacht is dus goed verlopen en we zijn al om 08.00 uur gaan rijden. De hondjes vonden het om 06.00 uur echt de hoogste tijd om uitgelaten te worden. Tja dan kun je het niet meer tegenhouden… de dag wordt voor je gestart.

Dat betekende wel dat we vandaag verder gaan komen dan Blanes. En als we nu de nieuwsbrief schrijven staan we in Zuid Frankrijk ongeveer 350 km voor Lyon. We hadden heerlijke plekjes om de hondjes uit te laten

Echt gemakkelijk lig je niet in de caravan met een matras dat bestaat uit vier verschillende bankdelen en 3 hondjes die uit pure liefde ook op bed komen liggen waar wij proberen een gemakkelijke houding te vinden om de slaap te vatten. Dat we dan ‘s morgen ietwat stijfjes uit het tampatje komen is niet zo gek. Toen we onderweg bij het tankstation de massagestoel zagen konden we het niet laten om er even in plaats te nemen. Natuurlijk ben ik degene die erin is vereeuwigd en komt Annerie er mooi vanaf. Zij heeft er ook ingezeten hoor… zoals jullie kunnen zien stonden er twee.!!!
Toen we eenmaal stilstonden en de mail controleerde zagen we dat we een bericht hadden gekregen van onze ‘Duitse vrienden’ uit nieuwsbrief 6. We willen jullie dat mailtje natuurlijk niet onthouden.

Quote====

Van: Schmerschneider
Hallo auf der Seite 6 sind 2 Bilder von uns veröffentlicht. Einmal meine frau und ich sowie die Rückseite unseres Wohnwagens. Ich fordere Sie auf, die Bilder unverzüglich zu entfernen. Sie hatten keine Erlaubnis für die Veröffentlichung

Unquote ====

We hebben onze webmaster gevraag er naar te kijken. Onze voorkeur gaat uit naar het onherkenbaar maken van de persoon door het gebruik van zwarte balkjes voor de ogen…. op een zelfde manier zoals onze overheid dat doet.

Morgen hopen we in Lyon te komen.

Tot zover.

Groetjes,

Annerie, Ton, Daisy, Botas, Sally, Sisi, Negrita, Tommy, Draco, Kit en Kat