Dierenmissies Weekjournaal van 22 december 2024 KERSTEDITIE

Beste lezers,

In dit weekjournaal beginnen we met het afscheid van Pedro en Duko, maken we kennis met Ringo, krijgen we een donatie van overleden Pulguita, lezen we dat onder de slachtoffers van de Tarwekamp ramp zich ook dieren bevinden, is iemand zijn poesje vergeten in de trein, brengen we u een goed gevoel met twee leuke filmpjes. In dit weekjournaal hebben we geen column maar wel het Kerstverhaal van 2024 over Trix en in de onzin van de week zien we bezorgde blikken in het kamp van de Kerstman. Natuurlijk hebben we meer leuke en of interessante onderwerpen te lezen hoor. Kijk maar…

– In Memoriam Pedro 
– In Memoriam Duko
– Een donatie van overleden Pulguita.
– Ook dierlijke slachtoffers door de ramp in de Tarwekamp.
– Achtergelaten in de trein van Amsterdam naar Den Haag

– Dit zijn Ringo, Altea en Tulma
– Als een dier bij scheiding tussen wal en schip dreigt te vallen…
– Veulen slachtoffer van vuurwerk
Asielverlaters Panoramix en Ligera
– Nelson en Doska komen weer logeren tijdens Oud en Nieuw.
– Animal Webshop (advertentie)
MEDEDELING: Het volgende Weekjournaal verschijnt op 5 januari 2025
– Berichten van baasjes:  Nevel, Pum, Anuska & Niebla 
– Registratie van uw hond is verplicht

– Leuke filmpjes ter vermaak. 1. Hondjes in de sneeuw, 2. De zoete reactie op een kus …
– Het Kerstverhaal van 2024: Trix, de Dappere Hond
– (On)zin van de week: Bezorgde blikken

Heeft u een opmerking of wilt u iets kwijt over hetgeen u gelezen heeft? Maak dan vooral gebruik van het reactie-formulier onder aan het Weekjournaal.!!!!

.


.

GEZOCHT: ADVERTEERDERS IN HET WEEKJOURNAAL MEER WETEN KLIK HIER

.


.

De week van dag tot dag:

 

Zondag 15 december 2024.

.

.

In Memoriam Pedro

IMG-20130125-WA0018

Pedro, daags voor zijn reis naar Nederland

Begin 2013 kwam er een klein hondje op de site in de hoop dat we voor deze kleine kanjer een baasje zouden vinden. Hij was geboren rond december 2010 en was in zijn jonge leven achtergelaten bij een benzinestation. Daar bleef hij trouw wachten op de terugkomst van zijn baasje die nimmer zou komen. Zo kwam dit lieverdje in het asiel terecht en begon de zoektocht naar een lieve familie die hem alle liefde en zorg zou geven waar hij zo naar verlangde. 

s. bazinnetje Pedro

De aankomst op Schiphol

Op 1 april 2013 was voor Pedro de grote dag aangebroken toen Ed en Pety hem formeel tot hun gezinslid bombardeerden. Vervolgens begon het wachten tot op 19 april de grote reis naar Nederland kon beginnen en zijn leven voor altijd zou veranderen.  Zijn leventje was vanaf dat moment zorgeloos en omringd met alle liefde die hij maar kon wensen. 

Vandaag kwam het nare bericht dat Pedro op 6 december is ingeslapen na het krijgen van een soort herseninfarct. 

Wat een naar Sinterklaas cadeau moet dit voor de familie zijn en dan ook nog zo voor de feestdagen die hierdoor beslist een donker randje zal krijgen. 

De onderstaande ode aan Pedro van de familie, spreekt voor zich.

Lieve Pedro,

Op Schiphol zagen we je voor het eerst, en het was alsof het zo moest zijn—liefde op het eerste gezicht.

In het zonnetje gekriebeld worden door Ed …

Thuis aangekomen konden we onze ogen niet van je afhouden. De hele nacht hebben we naar je gekeken. Wat waren we blij met jou, kleine vriend!

Ton kwam langs om te zien waar jij zou gaan wonen. Hij waarschuwde ons meteen: “Zorg dat de tuindeur altijd goed dicht is, want Pedro kan ontsnappen.” En natuurlijk gebeurde het toch een keer. Jij was ons te slim af en verdween, maar we vonden je gelukkig snel terug. Achter ons huis, bij de koeien, waar je op jouw eigen manier de kudde aan het beschermen was — met een boze boer achter je aan. Vanaf dat moment kende het hele dorp je naam. Pedro, de dappere ontdekkingsreiziger.

Pedro op leeftijd met een grijze snuit

Later, in ons nieuwe appartement, veroverde je opnieuw ieders hart. Iedereen kende je als de liftboy. Je had iets bijzonders, iets wat niemand kon weerstaan.

We hebben een prachtig leven met je gehad, onze kleine macho uit Spanje. Jij gaf ons zoveel liefde, en wij hebben jou alles gegeven wat je nodig had.

Vaarwel, lief mannetje. Rust zacht.
Met alle liefde,
Je baasjes, Ed en Pety

 

We danken de familie voor het gouden mandje dat zij Pedro al die jaren hebben geboden en wensen hen alle goeds en sterkte voor de komende tijd.  

 

 


.

.

Maandag 16 december 2024 

.

.

In Memoriam Duko

Cuko

Duko als pup

Toby

Toby als pup

Op 29 mei 2011 kwamen Toby en Duko (destijds Cuko) bij Bep en Tonnie wonen waar Rayo hun nieuwe vriendje zou worden wonen. Toby was aanvankelijk eerst geadopteerd maar toen de baasjes te horen kregen dat Toby en Duco altijd samen waren geweest wilden ze hen niet scheiden en mocht Duko ook komen. Zo werd het een duo adoptie…. De twee jonge honden zouden de tijd van hun leven krijgen. 

.

b20150214_102435

Toby Rayo en Duko

Het mannetje had al gauw de harten gestolen wat ook bleek uit een berichtje dat we destijds mochten ontvangen: Duko is zo vreselijk lief, aanhankelijk en rustiger tegen mens en dier geworden al bleef hij voor vreemden toch waakzaam. Hij heeft een enorme eetlust en is daarom nu op dieet want we letten een beetje op zijn gewicht. 

Duko had een heerlijk onbezorgd leventje en het ontbrak hem aan niets. Met Toby stoeien in de tuin om het huis was zijn lust en leven.  Tot ongeveer een half jaar gelden…

Bep en Tonnie vertellen:

Wij hebben hem ongeveer een half jaar op moeten tillen als hij wou staan, had zware pijnstillers gekregen van de dierenarts, tot vanmorgen hij ook niet meer de voorpoten eronder kon krijgen, en ook aan gaf dat hij pijn had, was voor ons de beslissing gemaakt Het was een topper voor ons maar vreemden moesten wel oppassen voor hem. Dat wist ook iedereen en wij stuurde dat op een goede manier maar hij heeft bij sommigen wat blauwe plekken bezorgd. Voor ons kon hij niet stuk en we zullen hem vreselijk missen 

Zo kam het dat we vandaaghet nare bericht kregen dat Duko was ingeslapen. Hij mocht 13 jaar worden. We danken Bep en Tonnie voor het fijne leven dat Duko bij hen mocht ervaren. 

 


.

.

Dinsdag 17 december 2024  

.

Een donatie van overleden Pulguita.

.

Inmiddels is het bijna 3 maanden geleden dat Jeanine afscheid moest nemen van haar mooie en lieve Pulguita. Vandaag kregen we bezoek van Jeanine toen ze overgebleven voer en lekkere dingetjes kwam brengen.

Natuurlijk zijn we daar altijd erg blij mee.

 

.

.


.

.

Woensdag 18 december 2024

.

Ook dierlijke slachtoffers door de ramp in de Tarwekamp. 

Naast het menselijke leed tijdens en na de explosies op het Tarwekamp in de Haagse wijk Mariahoeve zijn ook dieren getroffen door de ramp. Wie enkele dagen na de ramp van dit weekend door de straat loopt ziet veel posters hangen met daarop twee zwart/witte katten: poes Candy en kater Snoopy.

.

.


.

.

Achtergelaten in de trein van Amsterdam naar Den Haag

.

Een kitten is zaterdagavond achtergelaten in een reismandje in de trein van Amsterdam naar Den Haag. Dat meldt Dierenambulance Den Haag. Het diertje werd gevonden door de medewerkers van de NS en naar de informatiebalie gebracht. Bij controle bleek de kitten geen chip te hebben.

.

.


.

.

Donderdag 19 december 2024

.

.

.

Dit is Ringo, Ras: MIX JACK TERRIËR, Geboortedatum: 01/05/2021, Geslacht: Man, Gewicht: 11 kg, Afmetingen: 45 hoog 45 lang, Vaccins en Analyse: Ja, hij is gezond. Ringo woont in het asiel bji Elena in Solana in de regio Ciudad Real. Karakter. Geschikt voor kinderen: Ja, Compatibel met katten: Niet getest. Ringo is een zeer aanhankelijke hond die in een appartement heeft gewoond en schattig is. Hij kan aan de lijn lopen en is een lieverd met andere honden. Hij is een onderdanige hond met een heel goed karakter, hij is gewend om naar buiten te gaan en in de kooi begrijpt hij niets. We zijn op zoek naar een thuis voor hem, zodat hij weer gelukkig kan zijn. Geschiedenis: Ringo is door een dame uit een asiel geadopteerd, maar omdat de dame een gezondheidsprobleem had en een operatie nodig had, weet ze niet wanneer ze Ringo weer bij zich kan hebben, dus ze is op zoek naar een definitief thuis voor hem..


.

.

Dit is Altea, Ras: Podenco, Geboortedatum: 01/3/2022, Geslacht: vrouwelijk, Gewicht: 15 kg, Afmetingen: 50 hoog 55 lang, Vaccins en Analyse: Ja, ze is gezond., Altea woont in het asiel van Elena in Solana in de regio Ciudad Real. Karakter: Ze is een hele goede en aanhankelijke hond, en actief, ze houdt ervan om te rennen en te spelen met andere honden. Ze kan aan de lijn lopen en er is geen probleem met autoritten. Ze is een lieverd, ze is niet bang. Ze kan heel goed overweg met andere honden, ze gaat met iedereen in roedels op pad. Ze is ook heel goed met kinderen. En ze heeft een gezin nodig dat haar uitlaat, van haar houdt en voor haar zorgt. Geschiedenis: Altea werd opgepakt in het open veld door een tip aan de politie. Altea kan maar door één woord beschreven worden: Liefde.

.


.

.

Dit is Tulma, Ras: GEMENGD, Geboortedatum: 01/3/2020, Geslacht: vrouwelijk, Gewicht: 18 kg, Afmetingen: 44 hoog 69 lang, Vaccins en Analyse: Ja, ze is gezond. Tulma woont in het asiel van Elena in Solana in de regio Ciudad Real. Karakter: Tulma is een zeer kalme, lieve en aanhankelijke hond. Ze is niet bang voor honden of mensen en socialiseert prima. Kortom een lieverd voor alle hondjes, volwassenen en kinderen.   Ze loopt erg goed aan de lijn en het is geen probleem om met haar te reizen. Geschiedenis: Tulma werd samen met 3 andere honden uit een auto gegooid. Er werd toen aanvankelijk gemeld dat de dieren van de weg waren gevlucht. Tulma was naar een veeboerderij gegaan om daar haar toevlucht te zoeken. Daarvandaan is Tulma in het asiel terecht gekomen. Ze had een liesbreuk, waarvoor ze is geopereerd en is gelijk ook gesteriliseerd. Gedurende haar postoperatieve periode zit tijdelijk in een bench. ‘s Nachts daalt de temperatuur enorm en heeft ze een thuis nodig.

.

.


.

.

Vrijdag 20 december 2024

.

.

Als een dier bij scheiding tussen wal en schip dreigt te vallen…

Een huisdier brengt vaak veel liefde met zich mee, maar kan helaas ook voor een boel onenigheid zorgen. Bij scheidingen leidt de vraag wie het huisdier mag houden geregeld tot ruzie en soms zelfs tot een rechtszaak.

“Daar komt een hoop emotie bij kijken, want zo’n beestje is onderdeel van het gezin,” zegt advocate in familierecht en huisdierenmediator Wills Langedijk.  Volgens haar neemt het aantal rechtszaken over het houden van huisdieren na een scheiding toe. Maar Langedijk ziet ook een verschuiving in de uitkomsten van die zaken. “Waar voorheen gekeken werd naar eigendom, ligt tegenwoordig steeds vaker de focus op het belang van het dier.”
Lamp, televisie, hond

Langedijk noemt dat een bijzondere stap. “Dit soort zaken lijken misschien klein, maar gaan eigenlijk over iets veel groters: namelijk de rechten van dieren.” Toch blijft het volgens haar nog steeds lastig om hier één lijn in te trekken. “Juridisch gezien is een dier nog steeds hetzelfde als een lamp of televisie. Het wordt gezien als een ‘goed’ en zal eerlijk verdeeld moeten worden.”

“Gelukkig komt het in de meeste gevallen niet tot de rechter”, zegt Langedijk. “Veel mensen komen er onderling wel uit.” Maar het kan ook zo zijn dat geen van beide partijen een huisdier wil houden. Dan zou het zomaar kunnen dat het beestje een plekje op de boerderij van Rita en Harry Holleman vindt.
Paradijsje voor dieren

Al vier jaar bouwen zij aan hun paradijsje voor dieren van gescheiden baasjes, zoals te zien is in bovenstaande video. “Dat is eigenlijk een beetje vanzelf zo gelopen,” zegt Rita tegen Hart van Nederland. “Via via kwamen eerst een aantal ezeltjes bij ons terecht, maar inmiddels verzorgen we ook shetlanderpony’s, schapen, kippetjes en Henk en Hugo: onze varkens.”

Het getrouwde stel is sinds een aantal jaar gepensioneerd en brengt dag en nacht door op hun boerderij. “We vinden het heerlijk om voor de dieren te zorgen. ’s Ochtends bij het ontbijt staan ze al op ons te wachten, dat is erg leuk.” De dieren verblijven er tot hun dood en houden in sommige gevallen zelfs contact met hun oude baasjes. “We vinden het belangrijk om de mensen op de hoogte te houden, en ze zijn altijd welkom voor een bezoekje.”.

.

bron: hart van Nederland

.


.

.

Zaterdag 21 december 2024

.

Veulen slachtoffer van vuurwerk…

.

In Berghem, naast Oss, moesten een dierenarts afgelopen weekend een veulen in laten slapen. Het dier was een paar dagen daarvoor ‘s avonds geschrokken van vuurwerk. Dat werd dicht bij het dier afgestoken. Vervolgens is het veulen ongelukkig gevallen.

Eigenaresse Marianne van de Weert betreurt de situatie ten zeerste en vertelt haar verhaal aan Hart van Nederland. De dierenarts die ter plekke kwam zou bekenden gebeld hebben om te helpen het paard overeind te krijgen. “Opeens stonden er allemaal vreemden bij mij in de wei om mijn veulen naar een schuur te dragen, dat vond ik zo’n mooi gebaar,” zegt Van de Weert. Het veulen was een kruising tussen een tinker en een trekpaard en daardoor op vroege leeftijd al goed zwaar.

Duizenden keren gedeeld

Op Facebook plaatst Marianne een bericht over haar overleden veulen. Hiermee wil ze aandacht vragen voor de gevolgen die het afsteken van vuurwerk in het bijzijn van dieren kunnen hebben. ‘Als de persoon die dit vuurwerk heeft afgestoken nagedacht had en vijfhonderd meter verderop met vuurwerk had gespeeld (waar geen dieren staan), dan hadden wij ons veulen nog gehad!’ luidt het bericht van Van De Weert. Binnen 24 uur is het bericht meer dan vijfduizend keer gedeeld.

“Ik hoop dat ouders nu het gevaar van vuurwerk met hun kinderen bespreken, of in elk geval iets doen,” zegt Van de Weert. Ze zegt wel vaker last te hebben van jongeren die vuurwerk afsteken terwijl ze op de fiets zitten. Op de camerabeelden van de avond ziet ze alleen het vuurwerk, geen daders.

.

bron: hart van Nederland

.

 


.

.

Zondag 22 december 2024

.

Asielverlaters

.

Panoramix heeft toch een baasje gevonden.

Een eerdere adoptiepoging liep op niets uit.

Dit ondanks zijn mooie naam Panoramix del Bosque.

Nu lijkt het toch gelukt te zijn.

Dit is natuurlijk een erg mooi Kerstcadeau.

We wensen Panoramix alle geluk van de wereld toe…

.

.

.


.

.

Ligera is eveneens een geluksvogel die nu een baasje heeft gevonden en het asiel mag verlaten.

Wat een fijn nieuws voor deze schoonheid die nu omringd zal worden door zorg en lieve woordjes.

Geen geschreeuw meer van een jagen die haar dwingt tot het jagen op klein wild en haar dreigt om te brengen als ze niet voldoende presteert.

. .

.

.

.


 

.

.

Met genoegen hebben we het weekjournaal weer samengesteld … Het weekjournaal was weer op tijd gereed voor distributie. Zaterdagavond ging hij al weer online en is hij op Facebook verschenen. We hopen dat u net zoveel plezier aan het lezen zult hebben als dat wij hadden bij het samenstellen.

.

.

We wensen alle lezers hele fijne feestdagen en een stress vrije viering van het Nieuwe Jaar… !!!

LET OP dit is het laatste weekjournaal van dit jaar. 

Het volgende Dierenmissies weekjournaal kunt op 5 januari 2025 tegemoet zien.

.


.

Maandag 30 december 2024

.

Nelson en Doska komen weer logeren tijdens Oud en Nieuw.

Zoals vrijwel elk jaar hebben we onze vaste gasten Nelson en Doska weer te logeren.

.

.

.

.

.

 


.

klik op dit logo om de site van NDG te bezoeken

.

Registratie van uw hond is verplicht . Ook willen we nog eens de nieuwe baasjes attent maken op de verplichte registratie van hun nieuwe gezinslid bij een databank die de chipnummers registreert om de eigenaar terug te kunnen vinden mocht ooit een hond zoekraken of onbeheerd aangetroffen worden. Natuurlijk ben je als baasje vrij om een eigen databank te kiezen maar wij maken meestal gebruik van de Nederlandse Databank voor Gezelschapsdieren www.NDG.nl. De eenmalige kosten zijn gering en het geeft zoveel rust als je weet dat politie, dierenartsen, personeel van AMIVEDI en dierenambulances, die databanken altijd raadplegen als er verloren ziel wordt aangetroffen.

.

.


.

.

Berichten van baasjes.

 

Hanneke, baasje van Neveltje, Abeltje en Timmie, stuurde ons deze update over Neveltje tijdens zijn uitlaatbeurt…

.

Hallo Ton en Annerie,
Hierbij 2 filmpjes van Neveltje tijdens het uitlaten door de uitlaatservice. Heerlijk groot terrein. Nevel is het kleinere witte hondje, hoewel ik aanneem dat je dat wel weet. En hij geniet. Is helemaal niet bang meer.
De filmpjes kun je starten door erop te klikken.

 

In het linker filmpje zie je Neveltje die als laatste start om bij de hoek te komen maar als eerste het speelveld bereikt.

.

In het rechter filmpje zie je witte Neveltje eerst achter op het veld liggen rollen. …

.

.

.

.

.


.

.

Emily en Germ Henk, baasjes van senior Pum, deelde met ons het jaarverslag van hem

.

Hierbij ook gelijk een update over onze lieve Pum. We hebben het afgelopen half jaar behoorlijk wat met hem meegemaakt. Aan het begin van de zomervakantie heeft Pum (waarschijnlijk) een epileptische aanval gekregen, toen ik met hem uit was. Het was een heel akelig en eng moment, waarop ik even dacht dat we Pum zouden verliezen. Gelukkig was het een korte aanval en trok Pum snel weer bij – en kon weer naar huis lopen alsof er niks aan de hand was. Na een grondige check bij de dierenarts bleek dat zijn nierwaarden niet optimaal waren: sindsdien krijgt hij extra ondersteuning bij zijn nieren door middel van Pronefra. Dat werkt gelukkig erg goed: bij de vorige check in het najaar waren zijn waarden netjes binnen de marge.
Tijdens diezelfde check in het najaar bleek ook dat Pum leverwaarden de pan uit rezen: alle alarmbellen gingen af en er moest gelijk die dag een echo plaatsvinden. Ik stond er samen met een lieve vriendin en een dierenartsassistent om hem te masseren en gerust te stellen tijdens de echo. Gelukkig vond Pum dat allemaal prima: tijdens de echo viel hij bijna in slaap! Het was heel spannend, en de dierenarts heeft niks kunnen vinden (de hoge waarden zouden wijzen op eventuele tumoren). Omdat Pum die dag al gegeten had, kon ze niet zijn gehele buik zien. We moest dus later weer (nuchter) terugkomen. Lang verhaal kort: ook op die echo was niks geks te zien en volgens de dierenarts kon Pum ‘nog zeker wel even mee’. Alle organen zagen er gezond uit. Wat een geruststelling! Waar de hoge leverwaarden vandaan kwamen, daar wist ook de dierenarts geen goed antwoord op te geven (wellicht een griepje?).
We merken wel dat Pum ouder wordt: naast de maandelijkse Librela, krijgt hij ook Metacam als we zien dat hij daar behoefte aan heeft. Hij slaapt veel en wil niet lang meer lopen. Hij geeft daarbij zijn grenzen heel duidelijk aan en is lekker koppig.
Sinds het najaar heeft hij ook last van verlatingsangst: waar we eerder nog een paar uur van huis konden en Pum alleen konden laten, is dat nu niet meer mogelijk. Hij blijft onrustig, gaat niet slapen en raakt soms ook in paniek. Gelukkig werken we veel vanuit huis en is er altijd iemand bij hem. Lukt dat niet, dan hebben we lieve oppas waar hij naartoe kan. Voor een korte boodschap buiten de deur laten we hem wel alleen, maar dan op zijn favoriete plek boven in mijn werkkamer in zijn mandje. Dan is er wel onrust bij hem, maar gelukkig geen paniek (we houden hem in de gaten met een camera).
Zo, wat een verhaal. Maar er is dan ook veel gebeurd.
We hopen dat het goed met jullie gaat. Wij zijn nog elke dag dankbaar dat we dankzij jullie Pum in ons leven hebben.
Liefs, Emily, Germ Henk en Pum

.

.


.

.

Robert en Alexander, baasjes van Bowie, stuurden ons deze foto van hun lieverd. 

Met Bowie gaat het geweldig !!!!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.


.

.

Therese en Danny, baasjes van Anuska en Niebla, stuurden deze kerstfoto’s en ervaring met vuurwerk.

Naast de beste wensen voor de feestdagen deelden Danny en Therese hun recente ervaring met vuurwerk …

Over vuurwerk gesproken…  hier in Hem heb je nooit last van vuurwerk, totdat vorig week een Poolse meneer uit zijn huis op een industrieterrein  vuurwerk gooide op nog geen 30 meter van ons af. Ik schreeuwde van de schrik en riep: ” He ik loop hier met honden ..!!! ” en ik kwaad zei nog meer dingen. Hij wist niet hoe gauw hij  zijn huis in moest vluchten. Ik heb daar daarna nooit meer Poolse mensen gezien.
Je schrikt je wild en gelukkig bleven de honden rustig. Je zou ze maar toevallig los laten lopen … .
Groetjes Danny en Therèse.

.

.

.


.

.

Gokje wagen en gelijk Dierenmissies steunen?

Graag vragen we de aandacht voor de Vriendenlijn waarmee u prachtige prijzen kunt winnen en tegelijk Dierenmissies kunt steunen. Wist u dat Dierenmissies al bijna 14 jaar partner is van de Vriendenloterij ?

Wellicht wint u een prachtige prijs en vindt u het niet erg als iemand van de Vriendenloterij u een cheque aan komt bieden van 1.000, 10.000, 100.000 of 1 miljoen euro ???

Wilt u meespelen en gelijk ook Dierenmissies steunen? Klik dan op onderstaand logo…..

De bronafbeelding bekijken.

Helaas kunnen wij vanwege de Privacy wetgeving niet zien wie er voor ons meespeelt in de VRIENDENLOTERIJ. Daardoor kunnen wij deze donateurs nooit bedanken voor hun bijdrage. Speelt u mee voor Dierenmissies en wilt u ons dit laten weten..?? Stuur dan even een berichtje per mail dierenmissies@gmail.com of een whatsapp naar 0622225271..

.


.

Leuke filmpjes te vermaak.

.

.

KLIK op het plaatje om het filmpje te zien …

.

Hondjes in de sneeuw

.

.

.

KLIK op het plaatje om het filmpje te zien …

.

De zoete reactie op een kus.

.

.

.

.


.

Het Dierenmissies Kerstverhaal van 2024

.

Trix, de Dappere Hond

Het verhaal kwam mij ter oren tijdens een bijeenkomst van vluchtelingen uit Oost Europa. Ik zat aan tafel met een familie uit Bulgarije uit het Rila gebergte. Daar leven sinds 1992 één van de grootste groepen  beren in Europa. Hier vind je geen paden en kunnen dieren zonder bedreiging leven.

Zij kwamen uit een klein dorpje, omringd door groene velden en hoge bergen. Het was daar dat een trouwe hond genaamd Trix woonde. Trix was een grote, schattige Labrador met een glanzende, gouden vacht en een hart van goud. Hij was de beste vriend van Jerom, een vriendelijke man die altijd zorgde voor zijn trouwe viervoeter. Samen waren ze een onafscheidelijk duo, altijd op avontuur in de natuur.

Op een zonnige ochtend besloten Jerom en Trix om een lange wandeling te maken in het bos. De vogels zongen vrolijk en de zon scheen door de bladeren, waardoor het leek alsof het bos hen verwelkomde. Jerom had een picknickmand meegenomen, gevuld met lekkernijen, en ze vonden een mooi plekje bij een kabbelend beekje. Terwijl Jerom zijn lunch voorbereidde, speelde Trix vrolijk in het gras, zijn staart kwispelend van blijdschap.

Na de picknick besloten ze verder het bos in te gaan. Jerom kende het gebied goed, maar er waren altijd nieuwe paden te ontdekken. Terwijl ze dieper het bos in liepen, merkte Trix iets vreemds op. Zijn scherpe zintuigen voelden dat er iets niet klopte. Hij begon te snuffelen en trok Jerom voorzichtig in de richting van een dichtbegroeid gebied.

“Wat is er, Trix?” vroeg Jerom, terwijl hij zijn hond volgde. Trix leidde hem naar een open plek waar een oude, vervallen hut stond. De hut leek al jaren niet meer bewoond en was bedekt met klimop en takken. Jerom voelde een vreemde nieuwsgierigheid en besloot om een kijkje te nemen.

Toen ze dichterbij kwamen, hoorde Trix een zacht gekreun. Zijn oren gingen omhoog en hij begon te blaffen. Jerom keek om zich heen en zag een klein, gewond dier in de schaduw van de hut. Het was een jonge vos, die duidelijk in de problemen zat. Jerom knielde neer om het dier te helpen, en juist toen de vos was bevrijd hoorde hij een luid gerommel achter zich.

Een grote, woeste beer kwam uit het bos tevoorschijn. Jerom’s hart sloeg over van schrik. Hij wist dat hij en Trix in groot gevaar waren. De beer had hen gezien en kwam recht op hen af. Jerom voelde de paniek in zijn borst toen hij zich realiseerde dat hij niet snel genoeg kon ontsnappen.

Maar Trix, met zijn dappere hart, sprong onmiddellijk in actie. Hij blafte luid en rende naar de beer toe, zijn vacht glanzend in het zonlicht. Jerom kon niet geloven wat hij zag. Trix was bereid om zijn leven te riskeren om hem te beschermen. De beer, verrast door de moedige hond, stopte even en keek naar Trix.

“Kom terug, Trix!” riep Jerom, maar Trix negeerde hem. Hij bleef blaffen en cirkelde om de beer heen, in een poging om zijn baas te beschermen. De beer, gefrustreerd door de aanhoudende blaffen, besloot om Trix aan te vallen. In een wanhopige poging om Jerom te beschermen, sprong Trix naar voren en kreeg hij een klap van de krachtige poot van de beer.

Jerom voelde een golf van angst en verdriet toen hij zag hoe Trix gewond op de grond viel. Verward en aangeslagen lag Trix op de grond met een wond onder zijn rechter oor en bij zijn kaak. De beer, nu afgeleid, draaide zich om en rende het bos in. Jerom snelde naar Trix toe, zijn hart brak bij het zien van zijn trouwe vriend die zo dapper had gevochten.

“Trix, mijn lieve Trix,” fluisterde Jerom, terwijl hij de hond voorzichtig in zijn armen nam. Trix keek op met zijn grote, trouwe ogen, maar hij was duidelijk gewond. Jerom wist dat hij snel hulp moest krijgen. Met veel moeite stond hij op en droeg Trix naar het pad waar ze eerder over waren gekomen.

De weg terug naar het dorp leek eindeloos. Jerom voelde de tranen in zijn ogen branden terwijl hij zijn beste vriend vasthield. Trix was altijd zo sterk en vol leven, en nu lag hij daar, kwetsbaar en gewond. Maar Trix gaf niet op. Hij likte Jerom’s hand en gaf een zachte blaf, alsof hij wilde zeggen dat alles goed zou komen.

Toen ze eindelijk het dorp bereikten, renden ze naar de dierenarts. Jerom klopte wanhopig op de deur en vroeg om hulp. De dierenarts, een vriendelijke vrouw met een liefde voor dieren, kwam snel naar buiten en nam Trix in haar zorg. Jerom wachtte in spanning op haar diagnose. Gelukkig bleek de wond niet diep en herstelde Trix weer snel.

Het verhaal van Trix doet al vele jaren de ronde en hoewel nimmer een dergelijk voorval meer heeft voorgedaan in het dorp, gaat niemand meer de natuur in zonder een trouwe viervoeter naast zich te hebben.


 

.

.

<<Advertentie>> . a

klik op de foto om de website te bezoeken

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.


.

Wist u overigens dat we al ruim 7,6 miljoen bezoekers op de site van Dierenmissies hebben mogen verwelkomen?

.


.

MMMM…. even nadenken …

.

Afsluitend hier de (on)zin van de week:

.

Bezorgde blikken

.

.

.

.

Als je zulke stoute dingen leest…

.

..

.

.

.

.

.

.

.


.

.

DE AGENDA voor de vakantie van uw hond. Om te zien of er bij ons een plekje vrij is voor een vakantie van uw makker kijkt u op onderstaand overzicht. Het is best wel druk in het hoogseizoen dus dan is tijdig reserveren de oplossing. Informeren naar een plekje kan altijd want soms is er toch nog een plekje vrij of kan er gecombineerd worden. Voor meer informatie over vakantieopvang van uw huisgenoot(je) KLIK HIER

.

Nelson en Doska van 30 december 2024 tot en met 2 januari 2025

.

 

.

.

.

.

.

.

 

Arie van 15 mei tot 1 juni 2025.

.

 

 

«
»

Er zijn nog geen reacties op dit artikel. U kunt als eerste reageren!

Plaats hier uw reactie

Uw email wordt nooit gepubliceerd of gedeeld met derden. Verplicht veld *

Wilt u een Persoonlijke Avatar afbeelding bij uw reacties? Ga dan naar www.gravatar.com