Nieuws: De vlucht van Harley (Wally), Maida, Zenia en nog andere nieuwtjes…

Beste mensen er is weer zo veel te vertellen want er is natuurlijk het nodige gebeurd in  de aanloop naar deze vlucht.

Onderwerpen deze keer:

• Choco
• In Memoriam
• Lady is de nieuwe gelukkige
• Waarschuwing voor illegale hondentransporten
• Nog meer nieuwe adopties
• Vluchtbegeleiders gevraagd voor komende maanden
• Reisverslag Harley, Maida en Zenia

Choco
Allereerst melden we het verhaal van Choco die een nieuw baasje zoekt. Kijk op www.dierenmissies.nl en zie de advertentie van deze lieverd. Omdat tot op heden het adoptiebedrag niet was overgemaakt zou het kunnen zijn dat er een andere reden de oorzaak is van zijn gedwongen vertrek.

In memoriam
Vervolgens moesten we met droevenis de nieuwe baasjes van Dama mededelen, dat de kleine was overleden aan het Parvo virus. Pups mogen pas met de leeftijd van drie maanden naar Nederland komen. Dit is om het volledige inentingsprogramma af te kunnen werken. Net nadat zij de tweede prik had gehad werd ze ernstig ziek en bleek ze Parvo onder de leden te hebben. Dit heeft de dierenarts helaas niet kunnen stoppen.

Waarschuwing voor illegale hondentransporten
Het is nogmaals gebleken dat de termijn van 3 maanden, die door de Europese regelgeving is gesteld voor de migratie van pups, niet voor niets is. Laat dit vooral een les zijn voor mensen die een hondje uit het buitenland adopteren en die als jonge pup van nog geen 3 maanden, soms met 8 weken of nog jonger, al in Nederland zijn en zo worden aangeboden. Dit is altijd een illegale actie en de kans dat je te maken hebt met een criminele organisatie die zich bezig houdt met illegale hondenhandel en broodfokkers is voor 99,99% zeker . . . .!!!!! De pups kunnen nou eenmaal niet het voorgeschreven volledige inentingsprogramma hebben doorlopen dus … als er papieren zijn waarin staat dat het diertje wel volledig is ingeent dan zijn die gegevens vals…. Doet u de dieren en uzelf een plezier en voorkom narigheid en laat uw adoptie begeleiden door een organisatie of stichting die zich houdt aan het strenge protocol dat is opgesteld door de overkoepelende organisatie Animal Foundation Platform .Zoekt u een bonafide stichting die zich wel aan de regels houdt en hiervoor het protocol heeft ondertekend? Kijk dan op de website van Animal Foundation Platform en zie welke organisaties/stichtingen, net als Dierenmissies, dat protocol hebben ondertekend.
Zo …. dat is er weer eens uit.

Lady is de nieuwe gelukkige

Gelukkig beseften de baasjes van Dama dat dit nu eenmaal kan gebeuren. Vrijwel direct na deze onheilstijding hebben ze aangegeven dan dolgraag Lady op te willen nemen in hun midden. Dit heugelijk feit hebben we direct aan Piedy en Juan Carlos doorgegeven en, toen we na enkele dagen zeker wisten dat de andere pups volledig vrij waren van Parvo, werd deze adoptie een feit. Zo mag Lady nu op 25 juni samen met Zover en Mar naar Nederland komen en gaat ze een geweldig leventje tegemoet in Maastricht.

Lady komt natuurlijk niet alleen. Zij zal samen reizen met Dimar (Mar) die bij haar broertje Nacho komt te wonen in Berghem en met Zover die in het Groningse Zevenhuizen het bedrijfsteam van de familie Visser zal versterken.

 

Nog meer nieuwe adopties

Bestaan er sprookjes? Ja hoor de hoofdrolspeler Aladin heeft zijn wonderlamp kunnen verruilen in een toekomstig mandje in Dordrecht. Daar zal hij komen wonen bij Senna en Boris. Senna heeft de reis vanuit Spanje al gemaakt op 23 juli 2011 en mocht toen bij Boris gaan wonen. Nu wachten ze saampjes op de komst van Aladin.

Bijzondere adoptieadresjes voor speciale gevallen zijn nu eenmaal schaars. Als je een hondje hebt die net even meer aandacht nodig heeft omdat ze nogal wat heeft meegemaakt dan mag je in je handen knijpen als je zo’n baasje kunt vinden. Gelukkig blijken er meerdere mensen bestaan die de extra tijd willen  en kunnen geven aan zo’n beestje. Nu is Hanneke uit Tilburg zo iemand die al twee hondjes heeft opgevangen die op leeftijd waren. Nu één ervan kort geleden is overleden aan ouderdom heeft zij aangegeven een nieuwe lieverd met een rugzakje een liefdevol mandje te willen geven. Dat is nu Fala geworden.

Wanneer deze twee naar Nederland zullen komen is nog niet precies bekend.  Dat ligt aan de beschikbare vluchten van Transavia en we hopen voor de komende maanden vluchtbegeleiders te kunnen vinden. Zie hiervoor het volgende item.

Vluchtbegeleiders gevraagd voor de komende maanden 
Mede omdat de tickets voor de Stichting erg duur zijn in het hoogseizoen zijn we tegelijkertijd tijd  druk op zoek naar vluchtbegeleiders voor de maanden juli, augustus en  september.

Mensen die wonen in Spanje maar regelmatig heen en weer vliegen of vakantiegangers die van Alicante naar Nederland vliegen na een wel verdiende vakantie of zakenreis en genegen zijn om als vluchtbegeleider op te treden.

Kost dit veel moeite? NEE !!! Bij het inchecken op Alicante Airport wordt u geholpen door Piedy en Juan Carlos van het asiel Los Mejores Amicos. Zij zullen u daar treffen met het hondje of hondjes naaar gelang het aantal dat u wilt begeleiden. Zij zullen u helpen bij het inchecken. Allereerst overhandigen zij u het paspoortje van de hond(en). Aan de incheckbalie dient u aan een formiertje voor de hond in te vullen met uw naam, adres, datum vlucht en vluchtnummer in te vullen. U bent dan tijdelijk, gedurende de vlucht, de formele verantwoordelijke voor de hond. Vervolgens gaat u met Juan Carlos en Piedy naar de Odd size bagage afgifte en worden de airkennels in elkaar gezet en zullen de hondjes daar worden afgegeven.

Dan bent u klaar tot het moment u weer in  Nederland aankomt. Terwijl u op uw baggage wacht komen ook de airkennel(s) uit het ruim. Deze kunt op een karretje zetten en die neemt u met uw eigen bagage mee naar de aankomsthal. Daar zal een ontvangstcommittee op u wachten en u zeer dankbaar zijn voor de genomen moeite. U maakt dan mee dat de hondjes verenigd worden met hun nieuwe baasjes en dat is een geweldig moment. Een vertegenwoordiger van Dierenmissies zal daar ook op u wachten en van u  de airkennels weer in ontvangst nemen.

Wilt u meer weten? Kijk eens is op onze website op de pagina van vluchtbegeleiding . Mail ons op dierenmissies@gmail.com of bel ons 06-22225271. Vindt u het leuk om dit te kunnen doen voor de zwerfhondjes die een plekje gevonden hebben dan geeft u aan ons uw bookingsnummer van uw vlucht op naam van de vluchtbegeleider en wij zorgen voor een aanvullend ticket voor de hond. Fluitje van een cent maar oh zo waardevol voor de hondjes die op vervoer wachten….

De vlucht van Maida, Harley en Zenia

Zo werd het langzaam maar zeker 19 juni, de dag dat de dappere Harley, de mooie Maida en de kleine Zenia hun reis zouden maken.

De airkennels voor Maida en Harley stonden op maandag 18 juni al weer in de auto en Annerie had mooi één pakket handbagage klaargemaakt. In de reistas voor Zenia was weer een tas gestopt met het ticket en paspoort, versnaperingen, puzzelboekje, keukenrol, lekkers voor de hondjes en dvd speler. Alles was nu gereed voor de volgende ochtend.   Een beetje bijtijds gaan slapen was geen overbodige luxe….

Toen om 03.00 uur de wekker afging was ook direct het hele huis wakker. Met het geluid van de wekker, gevolgd door Daisy, Sally, Botas en Ness die als musketiers gezamenlijk op bed sprongen en met groot enthousiasme ons wakker kwamen likken, kwam er een definitief einde aan de nachtrust die zo vreselijk kort scheen.  De grote dag van Harley, Daisy en Zenia was aangebroken.

Alles ging daarna erg voorspoedig. Douchen, hondjes uitlaten, het eerste koppie koffie van de dag nuttigen en dan hopla naar Schiphol.
Daar bevestigt de redelijk volle parkeerplaats en de gezellige vakantiedrukte in het luchthavengebouw, dat het hoogseizoen in aantocht is. Alles loopt op rolletjes en als ik ben ingecheckt bij de balie 3 tot 5 en ik de airkennels heb afgegeven bij de odd size bagageafdeling, kan ik naar de gate nummer C86.

Dat is een lekker stukkie wandelen en onderweg scoor ik nog snel even mijn tweede koppie koffie.

We vertrekken mooi op tijd en komen 2,5 uur later ook precies op de geplande tijd in Alicante aan. Tijdens de vlucht heb ik ontbeten en trakteerde ik mezelf op het derde bakkie koffie. Met de aankomst over zee en een bijna wolkenloze hemel, is de ‘final approach’ elke keer weer een prachtig gezicht.
Op Alicante Airport is het ook beduidend drukker dan het de afgelopen tijd was. Hierdoor is er ook wat meer te zien wat, in combinatie met een krantje een puzzeltje en een dvd-tje kijken, de tijd sneller doet voorbijgaan. Ik moet nu eenmaal wachten tot dat Piedy en Juan Carlos met de hondjes op de luchthaven verschijnen. Dan ontvang ik een sms-je dat ze aanstonds op de luchthaven zouden arriveren met Harley, Maida en Zenia. Gelukkig het wachten is bijna voorbij. Als ze geparkeerd staan in de garage onder de luchthaven dan krijg ik het berichtje “we are there”… Enkele minuten later zie ik ze door de hal aankomen lopen.

We zoeken een plekje waar we even rustig kunnen zitten en ik de hondjes kan begroeten.

Hier nemen we nog even de paspoortjes door en de hondjes lijken zich lekker op hun gemak te voelen. Kijk zo hoort het … geen stressig gedoe en alles in goede harmonie. Dan wordt het tijd opnieuw te gaan inchecken. We wandelen rustig naar de inchekbalie nummer 13 die zich halverwege de vertrekhal bevindt en sluiten achter aan de rij van mensen, die allemaal op het punt staan om met behulp van de diensten van Transavia of KLM, van Alicante te vertrekken. Ook nu hebben we best wel bekijks want, zowel Maida die best wel hoog op de poten staat, en Harley die met zijn forse postuur bij iedereen respect afdwingt, springen in het oog. Als de mensen eens wisten wat voor lieverds ze waren … ach ik moet er een beetje om lachen. De kleine Zenia wekt bij iedereen een vertederd gevoel op. Je kunt bijna geen mensen voorbij lopen zonder dat men even haar kopje wil aaien.

Als we aan de beurt zijn vul ik vlug drie doordruk formuliertjes in. Het stelt niet zoveel voor en het roze exemplaartjes krijg ik mee. Er worden labeltjes geplakt op de kennels die daar, voor de balie, in elkaar zijn gezet en dan kunnen we met de nieuwe boarding pass richting het ‘Odd size bagage afgiftepunt’. Piedy en Juan Carlos nemen een momentje de tijd om afscheid te nemen van Harley en Maida die daarna gewillig de airkennel in gaan. Zo worden aangeboden aan het personeel van de luchthaven. Ook daar hebben de ‘grote mannen in de beveiligingspakken’ respect voor Harley en Maida en vragen ze vooral Juan Carlos om  even te assisteren bij handelingen die nodig zijn voor transport. Zo moeten ze ook weer even uit de kennel om de boxen door de X-ray machine te laten gaan. Ach ja… dat had toch ook gelijk kunnen gebeuren maar goed…

Dan verdwijnen Maida en Harley uit het zicht als ze beiden definitief in hun kennels worden afgevoerd naar het vliegtuig om ingeladen te worden. Het is inmiddels 20. 00 uur geworden. De afhandeling is sneller  gegaan dan we hadden verwacht en daardoor hebben we nog even tijd voordat ik aan boord moet gaan. Teruglopend naar het punt waar ik door de controle moet, loop ik achter Juan Carlos aan die met Zenia aan de lijn voorop loopt. Net na het afscheid van Maida en Harley ziet hij er een beetje aangedaan uit. Dit is niet zo verwonderlijk.

 

Als je honden hebt waaraan je extra zorg hebt moeten besteden en waarvan je verwacht dat die, om de een of andere reden, heel lang bij je zullen blijven en misschien wel nooit geadopteerd zullen worden, dan hebben die beestjes een extra gevoelig streepje voor als het dan toch tot een echte adoptie komt. Nu ik Juan Carlos zo zie lopen denk ik dat hij door Zenia geruststellende woorden toe te spreken in de trant van “nee ze zijn niet echt weg” en “straks zijn ze er weer”… “gaat echt goed komen”… meer zich zelf wil troosten.

 

Dan wordt het tijd dat ik weer in actie kom. Het is tijd om het vliegtuig op te gaan zoeken. Ik neem afscheid van Piedy n Juan Carlos in de wetenschap dat we elkaar volgende week op 25 juni elkaar weer zullen zien voor de reis van Mar, Zover en pup Lady.

De kleine Zenia zal met mij in de cabine de reis meemaken dus zij en ik moeten door mensencotrole. Het is altijd best wel een gedoe als je met handbagage, reistas voor de kleine en een hond in je armen door de controle moet. Mobieltjes, dvd speler opladers, gaan in één bakje. Dan in het volgende bakje verdwijnen de riem van mijn broek (die gelijk wat afzakt), portemonnee en jasje.  Dan gaat de reistas van Zenia en de handbagage op de band. Vervolgens loop ik door de X-ray- en kan ik weer terug door het poortje om Zenia aan te pakken, loop ik weer door de X-ray gaat het alarm af – weer terug lopen want het riempje van Zenia moet afgedaan worden – dan weer door het poortje lopen riempje door de X-ray ???? vervolgens aan de andere kant Zenia’s riempje weer aan doen – broekriem weer aandoen – handbagage met de dvd-speler en opladers compleet maken – jasje weer aan – mobieltje en portemonnee weer in de zak doen – Zenia in de reistas doen en met reistas en handbagage in de hand op weg gaan naar de gate nummer C49. Daar moeten we weer wachten tot het moet dat we aan boord mogen gaan. De ervaring heeft geleerd dat je het beste een plekje aan het gangpad kunt nemen als je met een reistas-passagier aan het reizen bent. Dus had ik 3 D geboekt. Zoals op de boarding pass te zien is was het de bedoeling om aan boord te stappen om 21:05 uur. Dat werd pas 21.30 terwijl het vertrek gepland stond om 21.35 uur.

We moesten nog even wachten voordat we naar de startbaan konden taxien omdat er twee inkomende vliegtuigen voor gingen. Uiteindelijk was het 22.10 uur toen we weer in de lucht hingen.

Het is over 00.30 uur als landen we op Schiphol. Hierdoor moeten de nieuwe baasjes nog langer wachten. Na 01.00 uur kan ik eindelijk de aankomsthal in lopen. Achter me kwam een behulpzame medewerker van de luchthaven die de airkennels voor me naar de aankomst hal bracht. Zo konden Harley en Maida sneller hun kleine ruimte verlaten.

Dan is het feest. Direct werd de kleine Zenia van me overgenomen door Esther.  Onmiddellijk legde ze haar koppie tegen haar aan en dat bleef zo de hele tijd. Ze is gewoon een echte kroelhond die het heerlijk vindt om vertroeteld te worden. En dat gaat gebeuren in Grootegast waar ze met regelmaat met Esther mee naar het werk mag en met haar kroelgedrag de harten van de bewoners van de zorginstelling zal stelen.

Maida werd met liefde ontvangen door Cobi, Edward en hun boerenfox Puck genaamd. Tja, Puck moet even wennen aan zo’n grote meid die zo maar op haar grongebied de aandacht op komt eisen. Toch was dat zo gebeurd… zo kregen we vanmorgen al deze foto toegestuurd. Dat is het resultaat van teambuiling. Maida weet het nog niet maar er valt zoveel te zien en te ontdekken bij Cobi en Edward….
Zo lijkt het haar geweldig om een koelkast helemaal voor zich alleen gevuld te hebben met lekkere dingen. En niet in de laatse plaats de paarden die ook bij hen een prominente rol in hun leven spelen…..

Dan hebben we natuurlijk nog de beer die Harley heet. Monique en haar dochter Nina hadden de herderin Suerte en hun kleine Yorkshire Terrier mee genomen om Harley welkom te heten. Thuis wacht nog een oude brombeer Sammy op de kennismaking. En zo geschiedde. Suerte was de grootste hond van de Schiphol hondenbrigade die op de komst van de nieuwe leden van Nederlandse gemeenschap wachtte. Suerte durfde zich daarbij best te laten horen en haar zware geblaf boezemde bij menigeen ontzag in. Tja, toen Harley daarbij kwam werd dat plaatje nog eens versterkt. De keine York bleef braaf in de armen van Nina al heeft die van die twee absoluut niets te vrezen. Hun karakters zijn zo super lief dat iedereen van goede wil met liefde zal worden overladen door dit flinke koppel.

 

Ondertussen was het 02.30 uur geworden en werd het tijd om huiswaards te keren. Vlug de airkennels weer uit elkaar gehaald dan de auto op zoeken op P2. Monique en Nina liepen met de hondjes met mij mee naar de garage. Zo kwam het laatste stukje Schiphol avontuur van deze vlucht weer ten einde.

Het was weer een leuke dag die veel voldoening heeft gegeven maar nu werd het tijd om wat slaap-tekort in te halen. Per slot van rekening moeten over 6 dagen weer deze reis maken voor Mar, Zover en Lady… .

Vanmorgen vernamen we van Monique dat ook de kennismaking tussen Harley en Sammy goed verlopen was en geen noemenswaardig spektakel had opgeleverd. Nu nog de poezen nog….

Tot zover maar weer,

Groetjes van ons…

Annerie en Ton

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op de boarding pass kun je zien dat ik zitplaats 3D heb gereserveerd. Dit wel zo makkelijk

 

 

 

Mar, Zover, Dama