De reis van:Franky, Katy, Daisy, de kitten Iti en de mix-Sharpei pups: Sue, Chiara, Spencer
Beste mensen,
De herfstmissie komt met rasse schreden naderbij…
Eigenlijk hadden we gisteren met een stalletje op een publieke bijeenkomst moeten staan maar de voorbereidingen voor de herfstmissie zijn in volle gang. Sorry Piet en Lotte voor onze afwezigheid. Ook waren we gisteren uitgenodigd voor een trouwfeest van goede kennissen maar ook dat hebben we moeten laten schieten. Sorry Hellmut en Henriette we hopen het goed te kunnen maken als jullie over een tijdje in Spanje wonen !!! Natuurlijk weten de mensen die ons dierbaar zijn waar we mee bezig zijn en worden onze excuses aanvaard. We wisten op voorhand dat onze sociale activiteiten in het gedrang zouden komen. Zelfs ons bootje wordt nog maar om de paar weken voor een paar uurtjes bezocht. Dan is het meestal poetsen geblazen maar goed ook dat was bekend.
We kregen nog wat laatste berichtjes. Van Amanda hoorden we dat er nog spulletjes klaar staan in Sliedrecht die mee kunnen en Golida en Lammert uit Zwartewaal hebben gevraagd om foldermateriaal. Dat zit nu op de bus. De caravan is weer volledig schoon geschrobd, voorzien van gas en water, accu’s moeten nog een beetje bijgeladen worden, bandjes weer op spanning, extra grote puppie-ren ingeladen. Voortent van de caravan mee want dit wordt een bijzondere reis. Ja, we gaan ook nog een beetje vakantie vieren. Elke reis die we naar Tobarra gemaakt hadden was rechtstreeks heen en direct weer terug. Deze keer hebben we een weekje extra genomen om ook het echte vakantiegevoel even mee te maken. Sally zal, net als vorige keer onze reisgezel zijn voor de hele route. Over Sally gesproken. Gisteravond zijn we nog even bij de boot geweest om er zeker van te zijn dat zij de komende vier weken ook nog ligt te dobberen. Nu hebben we al eens eerder verteld dat Sally absoluut niet van water houdt. Sterker nog ze durfde tot gisteren niet zelf van boord op de kant te stappen. Dat wil zeggen een spleetje over te stappen van 10 centimeter breedte.
Gisteren hadden we haar eindelijk zover en nu kan ze zelfstandig op en van de boot stappen. Ik zie sommigen van u de schouders ophalen maar als je wist hoe Sally het water ervaart…pfffff. Enfin dat zal in de vakantie nog iets worden om aan te werken.
We hebben gepland dat we op de heenweg weer de camping in Lyon aan zullen doen voor één overnachting. Uiteindelijk willen we ruim een week op de camping in Sagunto blijven. Zoals trouwen lezers weten hebben we ook daar al diverse keren gestaan en hebben we toen ook melding gemaakt van het grote aantal aanwezige katjes aldaar. Het zal niemand verbazen dat we dus ook een hele lading aan katteneten bij ons hebben
Een nieuwsbrief is geen nieuwsbrief als er geen nieuwsfeiten in staan.
Voor het vertrek van onze vorige missie heeft Copito (Milo) en nieuw plekje gevonden bij Leny te Leiden. We geloven dat hij geen beter plekje had kunnen treffen. Daar kwam Leny er achter dat Milo een verwaarloosde blaasontsteking had hetgeen de reden was van onverklaarbaar plasgedrag. Een onmiddellijk bezoekje naar de dierenarts deed het leed stoppen. Top..!!!
Iedereen kan zich nog het tragische verhaal van Volga herinneren dat we beschreven in de nieuwsbrieven van de vorige caravantrip. We kunnen jullie vertellen dat Manuela en Robert inmiddels een nieuw zwerfhondje hebben geadopteerd van de stichting Arce Noah. Elk gered zwerfhondje is een feestje waard. Luitjes hartelijk dank voor de donatie die we mochten ontvangen voor het asiel in Tobarra…
Ook hebben we minder goed nieuws te melden en wel over Troy. Troy is een energieke hond van 60 centimeter. Hij is inmiddels 10 maanden, heeft geen greintje agressiviteit in zich, kan
met ander honden en kinderen en denkt nog steeds dat hij een schoothondje is. Een druk huishouden is dan ook niet zo’n goede plek voor Troy. Men vond een puppie-cursus niet nodig en dat heeft er mede toe geleid dat Troy nu een onzekere hond is geworden. Troy blaft bij bezoek en laat uit angst af en toe een plasje lopen. Dat het de hoogste tijd wordt dat hij een ander plekje krijgt bij een baasje die met hem een vertrouwensband kan opbouwen laat zich raden. Indien het nieuwe baasje van Troy een gehoorzaamheidscursus wil volgen of een consult van een erkende gedagstherapeut nodig acht om Troy zich weer lekker in zijn velletje te krijgen, dan is Dierenmissies graag bereid bij te dragen in de kosten die hiermee gemoeid zijn. Kijk vooral eens op zijn pagina en klik op.. http://www.dierenmissies.nl/page5.php?view=preview&category=4&q=&ImageGalleryPage=3&image=65
Natuurlijk houden we jullie op de hoogte van de zoektocht van Troy….
We hadden van begin af aan de bedoeling om zelf twee hondjes te adopteren. Daisy en Franky.
Daisy viel ons steeds op door haar extreme lieve gedrag. Helaas heeft zij een zware vorm van
Leismania en we verwachten dat dit een onoverkomenlijke moeilijkheidsfactor voor adoptie
zal zijn. Al gauw besloten we haar te adopteren zodra Annerie met de VUT zou zijn. Nu is het zover en kunnen we Daisy een heerlijk leventje bieden.
En we hadden altijd al Franky op het oog omdat hij relatief erg weinig kijkers heeft op het internet. Het aantal kijkers is bij hem zo laag dat we verwachtten dat hij nimmer een baasje zal krijgen. Zo kwam het dat we dus steeds voor ogen hadden dat Daisy en Franky met de herfstmissie naar ons zouden komen. Maar wat schetst onze verbazing … Ruim een week geleden mochten we een adoptiegesprekje voeren met Emma uit Hengelo. Emma is net als wij gek op het koppie van Franky en wil hem graag als maatje bij zich hebben. Emma, wij weten als geen ander hoe lief Franky is en wij vinden hem ook mooi….!!!!! Franky komt dus mee maar zal net als alle echte andere hondjes een eigen baasje krijgen… Geweldig !!!!.
Ons Leidschendamse roedeltje zal dus bestaan uit Daisy en Sally…
Dan hebben we Katy. Als je ooit een hond hebt gezien die zich zelf totaal wegcijfert voor een ander dan moet je aan Katy denken. Heeft op straat moeten leven en heeft daar voor haar
kleintje Kitty moeten zorgen. Dat beschermende en bemoederende instinct heeft ze nou eenmaal. Ook de kat mag gerust komen zogen. Baby’tjes zijn baby’tjes en die moeten zorg krijgen…. De poes Iti (hier rechts op de foto) die deze reis ook mee komt weet daar alles van. Ze zullen dan ook vlak bij elkaar zijn tijdens het reizen en ´s avonds mogen ze bij elkaar.
Iti zelf is ook een gevalletje apart. Elk diertje heeft wel iets bijzonders. Nou Iti dus ook. Zij heeft ooit haar rechter achterpootje gebroken. Dat is vanzelf weer genezen maar het is ietsie scheef aan elkaar gegroeid. Ze heeft er geen last van en merkt er ook niets van. Voor ons is het dat we het weten en daarom het pootje extra goed bekijken… ja dan kun je het iets zien….
Als laatste hebben we de drie mix-sharpei-pups bij ons….
Drie doerakken die graag de boel op zijn kop zetten. Soms vallen ze zittend in slaap en dan weer zijn ze nieuwsgierig en opzoek naar rottigheid. Heerlijke pups die de wereld ontdekken en als de wiedeweerga moeten beginnen aan hun opvoeding. We hebben onze maatregelen genomen en extra segmenten van de puppie-ren meegenomen zodat ze iets meer bewegingsruimte hebben tijdens de stops.
We zullen wel zien hoe ze het beleven. De tijd tikt voorbij. Nog twee dagen werken en dan vertrekken we. Annerie doet de laatste inkopen. Sally is er ook klaar voor. Maar dat is ze altijd want het portier hoeft maar open te staan en ze zit al achterin met een big smile….
Dat is de juiste houding….. let’s go……. !!!!
Tot zover ….. op naar het volgende reisverslag dat geschreven zal worden vanuit Lyon.
Groet van Annerie en Ton
dierenmissies@gmail.com
+31 (0)622225271
Bij voorbaat dank aan alle mensen, bedrijven, organisaties die ons geholpen hebben en nog gaan helpen bij het verzamelen van goederen, het geven van advies, of anderszins ondersteuning hebben verleend en nog zullen verlenen aan de komende transporten.
Er zijn nog geen reacties op dit artikel. U kunt als eerste reageren!