Dierenmissie 5: Dierenmissie 5 – Deel 10, In één ruk naar huis

Beste mensen,

Woensdagnacht van 19 op 20 oktober was extreem koud voor ons en voor de puppies. Vanaf Lyon hadden we in de regen gereden en toen we ‘s morgens wakker werden was het 2 graden in de caravan. We waren door en door verkleumd. Alles voelde vochtig. Vlug pups even in de buitenren laten even laten dollen en dan direct weer naar binnen. Het natte gras is te lang omdat het op het eind van het seizoen niet goed is bijgehouden. Die combinatie van nattigheid met de kou deed ons besluiten om dit geen tweede keer te laten gebeuren.
Het is 07.00 uur toen de dag voor ons van start ging. We hoopten snel uit deze kou en nattigheid te kunnen komen. We besloten om niet meer een nacht in te gaan met deze temperaturen. Met de pitten en het kacheltje aan konden we de caravan een beetje op temperatuur brengen. Met deze vorm van verwarming konden we natuurlijk niet gaan  rijden dus toen de boel een beetje was opgewarmd zijn we vertrokken. Het was toen 08.30 uur.

Natuurlijk moeten we steeds stops maken maar in plaats van uitgebreid de hele kennel op te zetten maken we hem half zo groot en lieten we de pups alleen maar hun behoefte doen om daarna weer snel de “warme” caravan in te gaan. Ongelooflijk hoe snel de temperatuur kon zakken. Rond Nimes hadden we nog 24 graden. Nu het zelfs licht werd bleef het kwik net boven Lyon steken op 5 graden.
Elke keer als we even dachten dat het iets minder hard regende gingen we aan de kant en herhaalden we de exercitie, niet wetende wanneer de volgende mogelijkheid zich voor zou doen. Zo reden we de hele dag door tot we rond 18.00 uur voor Brussel waren. Toen brak de lucht open en zagen we zowaar het zonnetje. De buitentemperatuur liep gelijk op tot 8 graden. Jammer dat alleen tot die plaats in de route de mooie parkings voorradig zijn en dat hierna die luxe voorbij was.

We hoefden niet lang te overleggen en besloten wel te bezien hoever we zouden komen. Tussen Brussel en Antwerpen reden we de file in. De laatste keer dat de pups uit waren geweest was omstreeks 16.00 uur. De ene na de andere parking was overvol met vrachtwagens geweest of was gesloten voor herstelwerkzaamheden. De zon zakte gestaag en we hoopten nog een uitlaatplaats te vinden tijdens daglicht. Tergend langzaam sukkelden we door naar Antwerpen en toen we op de rondweg van Antwerpen waren beland konden we kiezen door sukkelen in de file richting Breda of over Bergen op Zoom rijden. Over Breda ben je zo bij de grens en heb je een flinke parking maar dan zouden we in de file rijden. Pakten we richting Bergen op Zoom dan konden we doorrijden en hebben we de eerste parking bij de Wouwse Tol. Dat is verder maar dan zouden we geen file hebben. We kozen voor de laatste optie.
Net voordat het donker was konden we daar de buitenren opzetten. Het was nog steeds 8 graden en ‘de druk was van de ketel’. Toen we Diasy, Katy, Sally en Franky uitlieten was het al donker. Van nu af aan was het nog maar een eitje om naar huis te rijden. Hooguit anderhalf uur zou de trip nog duren.
Terug thuis.

Omstreeks 20.30 uur kwamen in Leidschendam aan. Toen begon de race om alles weer in orde te maken voor de ontvangst van de hondjes in ons huis.
Nu zijn we in het gelukkige bezit van een atrium die al eerder dienst heeft gedaan voor een eerste opvang van pups. Ook deze keer lieten we ze hier eerst even hun behoefte doen.
De ren werd binnen in de huiskamer opgezet en de rest van de buitenren werd gebruikt om het water achter in onze tuin af te scheiden van de rest van de tuin.

Daarna gingen ze in de ren in de huiskamer in. Die was zo mooi gemaakt… maar dat bleef natuurlijk niet zo…
Omstreeks 23.30 uur zijn we gaan slapen en was alles uitgelaten voor een laatste ronde.
Om 07.30 uur was het tijd om op te staan. Sally was het er vannacht helemaal niet mee eens geweest dat Botas mee naar de slaapkamer was gegaan en we hebben hen beiden een paar keer tot de orde moeten roepen. Toen dat pleit eenmaal beslecht was werd het rustig en zijn we verrassend goed de nacht door gekomen.

Het is bijzonder te merken hoe lief en poezelig de pups zijn als je ze in je armen hebt. Ze kruipen tegen je aan en zijn voorbeeldig. Maar als ze bij elkaar zijn dan worden het Gremlins… 2 stuks bij elkaar is nog te overzien, 4 stuks bij elkaar is al een ramp maar 6 stuks bij elkaar is een waarlijke catastrofe als je gesteld bent op een ordentelijke inrichting van je huis.
Vanmorgen lagen ze op enig moment allemaal te slapen. En geloof me dat gebeurt zelden. Toen ik zachtjes een foto wilden maken van dit bijzondere moment was Rita al weer wakker….

Ity zat in een bench in de garage. Dat vindt ze niet leuk maar het is voor haar eigen veiligheid. Het enige katje tussen elf honden is niet zo’n goed idee… zelfs al lijken haar ogen zaklantaarntjes. Natuurlijk kunnen alle hondjes hier met katjes opschieten maar dit zou te veel gevraagd zijn…..

Beetje, onder toezicht, de boel laten verkennen is natuurlijk wel leuk en zeker als daar een bakje eten bij is.
Ity wil graag naar de honden toe maar zoals we als zeiden vinden we dat een beetje te gevaarlijk omdat we nu al ogen te kort hebben.
Franky heeft de weg naar de tuin gevonden en vond het wel lekker om daar zijn botje te nuttigen. Lekker rustig van de rest.
Daisy en Botas helpen Annerie mee om boodschappen op te bergen.
Nu is het vooral zaak om de hondjes rustig te laten worden. Sally vindt het maar niets dat al haar speeltjes door de anderen worden besnuffeld… Zelfs haar mandje is al in beslag genomen door die lummel die er helemaal niet inpast. In het hele huis staan grote manden klaar maar nee moet ie juist deze gebruiken…

Katy is een schat die zo ongelooflijk goed luistert. We durven haar nog niet los te laten maar aan een lange lijn van 7 meter kan ze ook lekker dollen. Als je dan op je hurken gaat zitten en haar naam roept dan rent ze naar je toe en stort ze zich helemaal tegen je aan om geaaid te worden. Zij heeft ons tijdens de reis het meest verrast door haar gedrag. Van schuchter hondje tot vrijkous die lekker haar ding doet … Zo kan ze je aankijken en dan ineens even lekker gek doen. We hebben haar nu voor een tweede dag bevrijd van Ity. We geloven dat het haar goed doet. Nu Ity in een bench zit en elke andere hond haar aandacht wil geven is het Katy die bewust afstand lijkt te willen houden…. Prima…. Zo hoort het ook.

Het proces van het schoonhouden van de puppyren is een constant terugkerende actie.
Vanavond ga ik met Ity, Franky, Rita en Dunque naar Airport Rotterdam zoals afgesproken en zal daar staan tussen 18.30 en 20.00 uur. Of ik de caravan bij me heb weet ik nog niet. Het ligt eraan of ik alles in de wagen kan krijgen.
Morgen rond de middag worden de overige 4 pups Sue, Dunque, Spencer, Dove en natuurlijk Katy verenigd met hun nieuwe baasjes….
Tot zover….
Groet van Annerie en Ton
dierenmissies@gmail.com
+31 (0)622225271
Bij voorbaat dank aan alle mensen, bedrijven, organisaties die ons geholpen hebben en nog gaan helpen bij het verzamelen van goederen, het geven van advies, of anderszins ondersteuning hebben verleend en nog zullen verlenen aan de komende transporten.=