Nieuws: De vlucht van Soska, Pichi, Nelson en Meppel met nieuwtjes…

Beste mensen,

Naast het verhaal over de reis van Soska, Pichi Nelson en Meppel berichten we met veel plezier berichten over uiteenlopende feitjes die ook erg leuk zijn om te vermelden. Wat dacht u van het volgende:

De actie van Iris voor Stroom op het asiel in Spanje.
Natuurlijk wijzen we in deze nieuwsbrief ook even naar de laatste update van het project ‘Stroomvoorziening’ waarbij de eerste donaties binnengekomen zijn. Wat leuk is het niet om op deze pagina te lezen dat we ook nu weer steun krijgen van de jeugd die het werk van Dierenmissies en Los Mejores Amigos een warm hart toedraagt. Lees daar wat Iris op haar school heeft gedaan en laten we hopen dat dit nog veel navolging krijgt.

De volgende reis zal plaatsvinden op 6 juni 2014
Op 6 juni a.s. staat er al een volgende reis  gepland om Dulce, Dia en Bella naar Nederland te laten komen.

 

 

 

 

 

 

Deze geluksvogeltjes hebben ook al baasjes gevonden en dan is het zaak om ze zo snel mogelijk de reis van hun leven te laten maken. Deze keer wordt het een bijzondere reis omdat Kiki, het bazinnetje van Dulce, haar zelf zal gaan halen en tegelijk ook Dia en Bella mee zal laten komen. Natuurlijk wordt er ook van deze reis een verslagje gemaakt.

Het reisverslag van de vlucht van Soska, Pichi, Nelson en Meppel.
En dan  nu waar het in  dit verslag echt om gaat. We hadden er naar uitgekeken en eindelijk was het dan zover. Hoe leuk het ook is om te doen, toch is het even een kleine kwelling als je in het holst van de nacht gewekt wordt door het geratel van de wekker. Vrijdag 16 mei 02.00 uur. Zodra je dan wakker bent en je je weer realiseert waarom die wekker je wakker heeft gemaakt op dit onhebbelijke tijdstip, is alle slaap meteen verdwenen. Op donderdag hadden we de kennels al ingepakt. Er moesten nog een heleboel dingetjes mee die tijdens de reünie aan Piedy en Juan Carlos waren geschonken en ook een presentje van Gerda voor haar “adoptantje op afstand ‘Roco’ ” moest ook mee en de medicijnen geschonken door de baasjes van Soska.

Het is dan altijd een kwestie om de boel een beetje handig in te pakken. We hadden twee varia kennels te vervoeren en een kattenbak en allerlei losse spulletjes. Nou daar wisten we wel raad mee. De grootste varia kennel als onderkant gebruiken, in de kattenbak alle losse spulletjes doen, de katten bak in de variakennel zetten en de kleinste varia kennel daar weer overheen.

 

Hop touwtje erom heen en dan in de auto zetten.  Natuurlijk moesten we het totale pakket binnen de maximale gewichtsgrens van 23 kilogram houden en dat is ook deze keer weer gelukt. Gelukkig had ik ook nog een handbagage om wat broodjes en puzzelboekje in mee te kunnen nemen.

Maar waar het natuurlijk deze reis allemaal om ging was Soska, Pichi, Nelson en Meppel. Zij werden de sterren van de reis.

Natuurlijk was ik ruim op tijd op Schiphol om op tijd de vlucht HV 6143 te kunnen nemen naar Alicante. Het vertrek stond gepland om om 06.55 uur gepland stond. Dat de vlucht een half uurtje later zou vertrekken was geen probleem ik had immers toch de hele dag niets anders te doen dan op Alicante airport te wachten totdat Piedy en Juan Carlos rond 17.30 uur daar verschenen met de hondjes.

Zodra Piedy en Juan Carlos de auto in de garage van de luchthaven hadden geparkeerd werd de klep geopend en werd zichtbaar hoe de hondjes het eerste deel van hun reis, de 2 uur durende autorit van Tobarra naar Alicante,  hadden gemaakt. Het zou dezelfde indeling zijn als hoe ze later ook in het vliegtuig zouden reizen. Nelson en Meppel in één kennel, grote Soska in een kennel, en Pichi op schoot. Natuurlijk werden ze er gauw uitgelaten om hen zo lang mogelijk de vrijheid te geven om de benen te strekken voordat ze opnieuw de kennels in zouden moeten om vliegreis te maken.

We besloten om zo lang mogelijk buiten te blijven en zoals meestal hadden we het nodige bekijks toen we op een terrasje voor het luchthavengebouw een plekje hadden gevonden. Juan Carlos en Piedy namen niet alleen de kennels en de spulletje in ontvangst die ik voor hen had meegenomen.

Eén voor een loopt Juan Carlos nog een rondje met ze om echt even de tijd te geven om een plasje te doen. Vervolgens is het dan ook tijd om ze voor het laatst nog een slokje water te geven. Meppel en Soska lieten zien dat ze goed uit een glas konden drinken. Nelson en Pichi hoefden niets.

T0en werd het tijd om naar de incheckbalie te gaan Het was intussen 20.00 uur geworden en graag willen we alles zonder stress laten verlopen.

 

 

Ik wilde snel een plaatje maken om te laten zien hoe dat hele spul met Piedy en Juan Carlos bij de incheckbalie in de rij stond.

Na het inchecken moesten we naar de Odd size bagageafdeling waar we toch weer even moesten wachten voor we geholpen werden.

Toen was eerst Soska aan de beurt. Ze werd naar binnen geleid en de kennel werd door het Röntgen apparaat gehaald.

Vervolgens waren Meppel en Nelson aan de beurt.

 

Het was maar goed dat we hier op tijd waren want een kwartiertje wachten zorgde ervoor dat er daarna maar weinig tijd meer was om afscheid te nemen. Pichi hoefde natuurlijk niet omdat die met mij mee mocht in de tas en de reis mocht maken in de cabine.

Zo begaf ik mij met Pichi naar de controle om daarna naar de gate te gaan waar vlucht HV 6146 voor ons klaar stond. De vlucht ging erg voorspoedig en in plaats van 00.20 uur waren we al om 00.05 uur geland op Schiphol.

Pichi hobbelde lekker mee de lange gangen door tot we bij de bagageafdeling kwamen van de gecombineerde aankomsthal 1 en 2.

Natuurlijk moesten we ook nu weer een flinke tijd wachten voor de Soska Nelson en Meppel in de kennels naar boven gebracht werden maar zoals altijd werd ook nu het wachten beloond.

De baasjes van Soska en Meppel waren enigszins verrast toen ik langs een andere kant de aankomsthal in kwam lopen. In afwijking van andere keren was er een douanier zo vriendelijk om de zijdeur voor mij open te maken zodat ik, manoeuvrerend met de twee karretjes tegelijk en Pichi aan de lijn, de aankomsthal in kon lopen. Nu was het tijd om eindelijk de drie andere hondjes ook te bevrijden uit de kennels.

Soska en Meppeltje werden hartelijk verwelkomt door hun nieuwe baasjes.

 

Meppeltje hoefde niet ver want hij mag met Detmar en Iris in Sassenheim gaan wonen.  Soska mocht met Richard en Marlous mee naar Dordrecht waar Zipper op haar wachtte. Richard en Marlous hadden voor Piedy en Juan Carlos nog pipetjes meegenomen die ik met een volgende vlucht  mee naar Spanje zal nemen.

Pichi en Nelson zouden met mij mee rijden richting Meppel en daar pas hun baasjes ontmoeten. Zo kwam het dat we met de hele club gezamenlijk naar de auto’s liepen die op P2 stonden. We namen de tijd want met dank werd van het grasveldje, dat we onderweg tegenkwamen, gebruik gemaakt.

Het was inmiddels rond 01.30 uur geworden toen we afscheid namen en ieder zijns weegs gingen. Deze autorit zou langer duren dan gewoonlijk want twee omleidingen later verplichtte mij om over Apeldoorn naar huis te rijden. Hierdoor zou ik pas om 04.00 uur in Meppel aankomen.

 

 

Nelson en Pichi zochten direct bij mij in de auto een plekje en lieten zien dat voor hen autorijden geen probleem was.
Nelson ging lekker achter mijn stoel liggen en Pichi nam plaats op de bijrijdersstoel en hield mij in de gaten of ik me wel aan de verkeersregels hield.

 

 

Eindelijk kon nu ook Nelson kennis laten maken met zijn baasjes Bert en Fraukje. Niet gehinderd door enige gêne liet hij zich alles welgevallen.  Nelson zat nergens mee en besloot direct alles  in zijn nieuwe huis eens goed te bekijken. Toen er een waterbakje voor hem werd gepakt hobbelde hij direct mee de keuken in. Toen ik was vertrokken en er voor de resterende paar uurtjes rust in huis kwam kon ook Nelson een tukkie doen in zijn nieuwe residentie.

 

Het was 04.30 uur toen ik met Pichi arriveerde op de camping waar Annerie met onze hondjes op ons wachtte. Opnieuw bleek maar weer hoe sociaal hondjes naar elkaar kunnen zijn. Onmiddellijk werd Pichi opgenomen in ons roedeltje en leek het wel of Pichi hier al zijn leven lang had gewoond. Hij zou bij ons blijven tot de volgende dag wanneer Alie en Jaap Pichi zouden komen halen.

Nadat ik alle vijf nog even een plasje had laten doen kregen de hondjes wat lekkers en ik een bakkie koffie om even bij te komen van de reis. Het was na 05.00 uur dat het licht uit ging. Het ochtend gloren diende zich aan maar dat heb ik niet meer meegemaakt. Ik kroop mijn bedje in en niet alleen kreeg ik gezelschap van Nessje en Sally ook Pichi vond het wel een goed idee om op het bed een oogje dicht te knijpen al was hij de enige die opkeek toen Annerie dit plaatje schoot.

Op Zaterdag rond de klok van 2 arriveerden Alie en Jaap op de camping om Pichi op te halen. Tijdens een gezellig gesprek bleek dat ook zij een eigen plekje hadden gevonden op deze camping en met het hele spul zijn we daar heen gewandeld. We waren met ons allen welkom in hun chalet en hun Pichi voelde zich daar helemaal op zijn gemak. Het zal niemand verbazen dat we Pichi nog regelmatig zullen zien.

Zo kwam er weer een einde  aan deze reis en met een goed voldaan gevoel kunnen we ons nu weer richten op de volgende vlucht op 6 juni a.s. waarmee Dia, Dulce en Bella de reis van hun leven zullen maken…

Tot zover…

Groetjes,
Annerie en Ton