Nieuws: Dierenmissies Weekjournaal van 17 juli 2016

Beste mensen,

Het is een bewogen week geweest waarin we kennis maakten met twee jonge Belgische dames  die vorige week als vrijwilliger op het asiel werkten en met de twee Nederlandse vrijwilligers die daar aangekomen zijn en Rala en Noegra mee terug naar Nederland zullen nemen. Maar ook  maken we de moeizame weg mee die Roc deze week moest afleggen tot het moment van de adoptie. Voorts leren we de nieuwe logees kennen die een hele eigen dimensie toevoegen aan onze roedeltje en er is nog veel meer te lezen dus kunnen we niets anders dan aanraden om met een kopje koffie het weekjournal door te nemen van a tot z. Dan kom je de volgende onderwerpen tegen: Opnieuw bezoek voor Roc, Afgelopen week was er hulp op het asiel, Kong stond in de belangstelling, Roc heeft zere poot, Aankomst nieuwe logees, Ron nog steeds in het spotlicht, Los in het bos, Toch met Roc naar de dierenarts. Freddy en Jasmijn onderweg naar Spanje, Reis duurt iets langer dan verwacht. Roc’s bloed is helemaal goed. Groepsapp voor de reis van Rala en Noegra. Roc’s koffertje wordt klaar gemaakt. Vergeet ons niet !!!!! De registratie van uw hond. De vierkante column van Ton: “Kompas of Magnetische velden ?”.  “De (on)zin van de week over “hond als huis …” . De beschikbaarheidsagenda voor vakantieopvang.

Advertentienieuws over: Vrijwilligerswerk in Spanje, Meer Koeling, Buddies/AnimalWebshop/Het Dier,  Karlijn’s Shop, Dierbaar Sieraad, OnePack , Bedfast Plus en Fresh PC.

Heeft u een opmerking of wilt u iets kwijt over hetgeen u gelezen heeft? Maak dan vooral gebruik van het reactie-formulier onder aan het Weekjournaal.!!!!

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Airconditioning-installaties, koel-toonbanken, koelcellen, vriescellen, koelkasten, vrieskasten/kisten, ijsblokjesmachines, enz. enz. Meer Koeling, landelijk STEK-erkend koeltechnisch installateur, gespecialiseerd in reparatie, service-en onderhoud op koel/vries en airconditioning-installaties.

.

.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

  Zinvol bezig zijn in Spanje…

.

 De week van dag tot dag:

.

Zondag 10 juli 2016
.
Opnieuw bezoek voor Roc

Nadat ‘s morgens logeetje Ian was opgehaald door Wim en Vera (zie vorige weekjournaal) kreeg Roc voor een tweede keer bezoek van Robert-Jan en Lizette met hun Dushi. Deze keer hadden ze ook één van hun zoons Rick meegenomen. 

Dat Dushi en Roc het samen goed kunnen vinden was al gauw duidelijk.

Vanzelfsprekend gingen we het bos in en mochten de honden zwemmen.

Tegelijkertijd kon Robert-Jan even met Roc stoeien.

.

Roc wilt wel een stok uit het water halen maar snapt nog niet goed dat het de bedoeling is om die ook weer los te laten. Ach … alles moet geleerd worden.

Het is duidelijk dat de liefde wederzijds is en dat wat Roc betreft hij nieuwe baasjes heeft gevonden.

Dan wordt afgesproken dat Roc bij hen mag komen wonen als de bloedtest goed is.

.

.

.

=======================

.

Afgelopen week was er hulp op het asiel
.

Bericht van Miranda:

We hadden een aantal dagen Stefanie en Quincy, twee dierenartsen in opleiding (2e jaars), uit belgie bij ons om te helpen… Vol enthousiasme gingen ze aan het werk. Zij hebben hondjes uitgelaten, wondjes verzorgd waar nodig, de hondjes ontwormt, met ze gespeeld, medische administratie bij gehouden en update gemaakt, alle medicijnen geordend en gekeken wat nog goed was.. schoongemaakt.. vers water bijgezet… afijn een lange lijst bezigheden. Leuke meiden met pit!  Kijk die zijn altijd zeer welkom natuurlijk.   Voor hen een leuke ervaring en een mooie referentie die ik voor hen zal maken voor hun studie/werk als dierenarts.

.

.

.

.

.

.

.

.

Maandag 11 juli 2016 
.

Kong stond in de belangstelling

Roc heeft zere poot
.
Sinds vanmorgen hinkt Roc met zijn linker voorpoot. Het lijkt niet in de gewrichten te zitten dus moet het ergens op of rond zijn voetkussetjes een gevoelig plekje zitten. Het kan goed een klein doorntje zijn want hij trekt zich niets aan van begaande paden. Hij doet niets liever dan tussen het kreupelhout en dichte begroeiing zoeken naar het onbekende ….

Met spanning wachten we op de komst van Monique en Jurgen die hun drie lieverds Suerte, Harley en Paris komen brengen. Ze mogen 14 dagen bij ons logeren en omdat ze nog niet eerder kennis gemaakt hebben met onze club en omdat Suerte en Harley best van formaat zijn waren we benieuwd hoe de kennismaking zou verlopen. Ze moeten immers de komende tijd allemaal samen wonen. Als er ineens 8 honden in een caravan moeten wonen vergt dat best wat tolerantie van elkaar.  Onze hondjes zijn natuurlijk wel gasten gewend maar drie tegelijk waarvan er twee flink zijn, is toch ook voor hen even slikken.

Rond 16.00 uur komen Monique en Jurgen aan bij de camping. Ik neem Roc en Pichi mee naar het parkeerterrein om hen te verwelkomen. Ik had expres Pichi uitgekozen omdat hij nog al eens macho gedrag kan vertonen zonder daar iets vervelends mee te bedoelen. Als dat bij de caravan gebeurt in het bijzijn van alle andere hondjes wordt het meteen een hele luidruchtige rommelige situatie  en dat zou misschien verkeerd begrepen kunnen worden door Harley of Suerte. Roc had ik meegenomen omdat hij de grootste is van onze club en ook de minste ervaring heeft met nieuwe gasten.  Annerie bleef met Sally, Botas en Nessje achter  in afwachting van onze komst.

Pichi die op de parkeerplaats al de bodyguard speelt voor de veel grotere Harley

Natuurlijk is het altijd goed om je maatregelen te nemen en klaar te staan voor onverwachtse omstandigheden. Maar dan blijkt maar weer hoe sociaal de honden zijn en alle zorg voor niets is geweest.

Kleine Botas die onbetwist de leider bleef maar die heel goed doorhad dat hij tegenover Suerte en Harley geen despootje kon spelen en Roc die het toch al wat moeilijk heeft als hij iets moet delen maar nu toch ook  met enig protest toch ook ontzag had voor die twee, Pichi die na de eerste kennismaking op de parkeerplaats zich als security guard opstelde en al met zijn rug naar de gasten toegekeerd stond om de omgeving in de gaten te houden. Sally die alles best vindt zolang er maar niemand aan haar koekjes komt en gevoelige Nessje die blij is dat hij geen moeilijke rol hoeft te vervullen en dat er ook een kleiner hondje bij is gekomen waarvoor hij niet bang hoeft te zijn omdat die nog makkelijker omver wordt gelopen dan hij.

We geven de club alle tijd om aan elkaar te wennen en na een uitgebreide snuffelronde op het terrein wordt het rustig,

Paris vindt het nog wel fijn om op schoot te zitten bij Monique maar Harley en Suerte vinden een plek  om te gaan liggen.

Dit is ook het moment dat er een paar spelregels uitgelegd moeten worden. “Nee het is niet de bedoeling dat iedereen die voorbij loopt met luid geblaf wordt begroet..!”

Ron nog steeds in het spotlicht
.
De baasjes die belangtelling hadden getoond voor Ron overwegen om bij hem op bezoek te gaan. Nu had ik hen abusievelijk verteld dat hij in het asiel Odena woonde maar Miranda heeft al laten blijken dat hij in het asiel in Moia woont.  Ook dat asiel is in Catalonië  dus qua ligging hoeft dat geen probleem te zijn.

 Los in het bos
.

Klik op de foto om een filmpje te starten

Vanzelfsprekend hebben we eerst gekeken of en hoe Harley en Suerte in de grote groep zouden luisteren. Nou dat ging prima dus konden we hen met een gerust hart de vrijheid geven om zonder beperkingen te genieten van de natuur.  De kleine Paris hobbelt gewoon mee en vooral in het begin probeerde ze in de buurt van haar grote huisgenoten te blijven. maar na verloop van tijd vond ze het makkelijker om bij ons te blijven. Wij gaan niet van het pad af en dat is voor haar kleine pootjes een stuk aangenamer…

.

===================

.

Toch met Roc naar de dierenarts.

Omdat Roc blijft hinkelen en wij niets kunnen vinden, besluiten we om met hem toch even langs de dierenarts te gaan. Hij heeft pijn aan zijn voet als je hem onderzoekt dus dat gaat ook niet echt gemakkelijk. Wie weet is er iets met een botje in de poot dat verzorging van de dierenarts noodzakelijk maakt.  Enfin, trots dat hij meer mee op stap mag neemt hij weer plaats in de auto. Bij de dierenarts is het druk en we moeten even wachten tot we aan de beurt zijn. Zijn bravour neemt af naarmate de tijd vordert en uiteindelijk is hij een zielig hoopje als hij de behandelkamer in moet.

Hij moet even een korfje om zodat zij hem goed kan onderzoeken. Ik moet hem goed vasthouden want het blijkt zeer gevoelig te zijn. Alle botjes zijn nagekeken en het enige dat gevonden kan worden is een beschadiging aan één van de voetkussentjes.   Uiteindelijk moet tijd en een antibioticakuur  hem weer beter maken.  Er was nog geen uitslag binnen van zijn bloedtest.
.
Hij was weer helemaal in zijn element toen we naar huis reden en het laatste stukje op de camping mocht hij op schoot… we reden toen stapvoets hoor…

.

Woensdag 13 juli 2016
.

Grapje van de week

In het licht van een eerdere in het Dierenmissies Weekjournaal verschenen column  over het de verwerpelijke kamerbeslissing  over het onverdoofd ritueel slachten van dieren, vonden we dit toegezonden grapje absoluut de moeite waard om te plaatsen …

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Donderdag 14 juli 2016

.

Freddy en Jasmijn onderweg naar Spanje

Vrijdag 15 juli 2016
.

Reis duurt iets langer dan verwacht.

Het is 10.00 uur in de morgen dat we te horen krijgen dat Freddy en Jasmijn op zo’n 10 km voor de Spaanse grens zijn gestrand. Ze staan al zo’n anderhalf uur stil in een file als gevolg van verscherpte grenscontrole vanwege de aanslag in Nice.  Gelukkig komen ze later deze dag aan bij het asiel. pffff. We leven met hen mee want zo wordt de reis onaangenaam lang ….  en dat bij een temperatuur van tegen de 40 graden…

================

.

Ja, je bent een grote jongen …

Roc’s bloed is helemaal goed.

In de avond krijgen bericht van de dierenarts dat Roc’s bloed goed is en hij negatief getest is op Leishmania. Natuurlijk hadden we dat ook verwacht maar nu weten we het zeker. De uitslag van het kweekje dat gemaakt  is van de plekjes op zijn buik wordt op 20 juli verwacht. Op dit moment is er nog geen enkele verkleuring te zien en dat is ook een goed teken. De shampoo heeft goed gewerkt en de plekjes geven een rustig beeld. Natuurlijk hebben we onmiddellijk Robert-Jan en Lizette op de hoogte gebracht. Nu mag Roc aanstaande zondag  officieel bij hen gaan wonen. Robert-Jan en Lizette komen hem zondagmiddag halen. We missen hem nu al …

.

============

.

Noerga

Rala

Om iedereen optimaal op de hoogte te houden is er een groepsapp aangemaakt.  Hierin zitten Jasmijn en Freddy de vrijwilligers die Rala en Noegra naar Nederland zullen brengen, Miranda van het asiel, Mikhaël het baasje van Noegra, Linda die namens Dierenmissies bij de aankomst aanwezig zal zijn en wij. Wij zullen op onze beurt Rob en Marijke, de baasjes van Rala, per sms op de hoogte houden omdat die niet over Whatsapp beschikken.

 

 

Zaterdag 16 juli 2016
.

Roc’s koffertje wordt klaar gemaakt.

De weg naar een eigen baasje was voor Roc moeilijk geweest. Door zijn aanhankelijkheid en onzekerheid maakte hij ongewild zijn eerste adoptie moeilijker dan verwacht met het gevolg dat die strandde. Voedsel dat hij eenmaal in zijn bezit had beschermde hij met gevaarlijk grommen. Meestal is dit het gevolg van veel geplaagd zijn met het krijgen en wegnemen van eten en heeft hij moeten zorgen dat hij geen eten te kort kwam. Na ruim 2 maanden bij ons gewoond te hebben kreeg hij weer het vertrouwen terug dat hij goed bezig was. Er was altijd eten genoeg en hij kreeg ook de tijd en rust om te eten. Langzaam wende hij aan de nabijheid van ons en de andere hondjes hondjes terwijl hij at. Hij hoefde niet bang te zijn dat hij bij elk grommetje op zijn kop zou krijgen. Het is een manier van communiceren die wij als mensen vaak als bedreigend ervaren. Dat misverstand draagt dan bij aan de onzekerheid van de hond die alleen maar meer gaat grommen omdat hij zich onveilig voelt en uiteindelijk tot een ‘snap’ kan leiden waarbij hij beticht wordt van bijten en vals gedrag.

Tja, Roc speelt met geluid en laat zo ook weten dat hij ergens bang voor is. In beide gevallen gaat dit dus met grommen gepaard. Gelukkig hebben zijn nieuwe baasjes Robert-Jan en Lizette precies door wat hij bedoelt. De rest van zijn lichaamstaal spreekt boekdelen. Roc zal lekker veel aandacht krijgen want hun hond Dushi is de rust zelve . Dat is natuurlijk anders dan bij ons waar hij de aandacht moet delen met minstens nog vier ander hondjes.

Elk afscheid doet pijn en zeker van een hond die extra aandacht en zorg nodig had. Met de wetenschap dat hij in zeer vertrouwde handen komt maakt het afscheid iets makkelijker. We zijn dolgelukkig dat hij zo’n uitgelezen plekje heeft gevonden en daarom is het klaarmaken van zijn koffertje minder erg ….  

Net na middernacht krijgen we de eerste foto’s van Freddy en Jasmijn toegestuurd met een kort verhaaltje van hun reis van Nederland naar het asiel.

Hoi Ton, wij zijn donderdag vertrokken naar Spanje. Na een lange rit (6 uur in de file gestaan bij de Frans-Spaanse grens) kwamen wij eindelijk aan in La Pobla de Claramunt: een pittoresk dorpje waar Roger en Miranda wonen. We zijn met een team van 4 personen en zij verhuren de bovenverdieping van hun mooie huis aan vrijwilligers van het asiel.
We hebben daar een prachtig uitzicht op de bergen (en Roger is een fantastische kok!).Vandaag hebben we het magazijn ingedeeld met dekens, manden, voer, gereedschap etc. Ook hebben we met flink wat asielhondjes gewandeld, schaduwplekken gecreeerd in de velden en hokken voor de quarantaine gemaakt.
Nu zien wat de morgen brengt! We houden je op de hoogte. .

.

.

.

.

.

.

.

.

In alle vroegte werken we aan dit weekjournaal omdat we vanmiddag de handen vrij willen hebben voor het afscheid van Roc. Maar ondank dat komende emotionele moment is het ons opgevallen hoe de kleine Paris nu zo’n beetje iedereen om haar pootje heeft gewikkeld.

Liep ze eerst constant tussen de poten van Suerte of Harley, nu voelt ze zich helemaal vrij om te rennen met wie zij ook maar op dat moment leuk vindt.
.
.

.

Vergeet ons niet !!!!!

Graag wijzen we u daarom op het volledige overzicht van alle te adopteren hondjes

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Maurits van Elswijk is de drijvende kracht achter OnePack waarbij ook zijn vrouw Siriphan haar steentje bijdraagt. Maurits is de bouwer van onze website en onze webmaster van Dierenmissies. Voorts vervult hij tevens de functie van bestuurslid. Geloof maar gerust dat we hem vaak nodig hebben want onze ICT kennis is beperkt.

Hartelijk dank Maurits voor je nimmer aflatende steun !!!!

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Hey Ton,
.
Al ff niets meer van mij gehoord, dus bij deze..
Het gaat hier geweldig met de jongens. Volgende wek vrijdag krijg ik vakantie en daarna begin ik op mijn nieuwe werk: de thuiszorg. Ben dan maar max 5 uur per dag weg, dus das leuk voor mijn vriendjes. Kan ik nog meer van ze genieten dan ik nu doe.
.
groetjes Selena

.
.

..

.

.

.

.

.

.

.

==========

Ingezonden foto’s van Sabre en Jean-Pierre (Baasjes van Estela)

Er moet natuurlijk ook gerust worden …..

.

========

.
Ingezonden  stukje en foto van Linda (Baasje Sjors, Moos en Jax)

Ik moest met Moos voor zijn pootje naar de dierenarts. Hij is blijven hangen met een van zijn wolf klauwtjes in het hoge gras. Hij heeft het weleens eerder gehad aan zijn andere pootje, maar toen hing de nagel half los en heeft hij deze er zelf afgebeten. Nu zit de nagel vast.
.
Moos heeft antibiotica, cortisonenzalf en een pijnstiller gekregen. Moet na een week kijken hoe het gaat. Wordt vervolgd…

Kan niet aders dan dat ie  nu lekker verwend wordt….

===========================================================================

<<<<<< Je dierbare voor altijd dicht bij met een Dierbaar Sieraad >>>>>>>

KLIK op foto om de website ‘Dierbaar Sieraad’ van Tim Baselmans te bezoeken Laat de as van je overleden dierbare viervoeter in een sieraad van glas verwerken zodat je dat altijd bij je kunt dragen. Het zal voor velen troost geven. . Heeft u vragen over de procedure of bestelwijze? Op de vraag en antwoordpagina is veel informatie terug te vinden. Staat uw vraag er niet bij, of wilt u verdere informatie?  . Neem dan contact op via het contactformulier of bel 06 428 397 55.

.

==============

.

Registratie van de hond

.

Ook willen we nog eens de nieuwe baasjes attent maken op de noodzakelijke registratie van hun nieuwe gezinslid bij een databank die de chipnummers registreert om de eigenaar terug te kunnen vinden mocht ooit een hond zoekrakken of onbeheerd aangetroffen worden. Natuurlijk ben je als baasje vrij om een eigen databank te kiezen maar wij maken meestal gebruik van de Nederlandse Databank voor Gezelschapsdieren www.NDG.nl. De eenmalige kosten zijn gering en het geeft zoveel rust als je weet dat politie, dierenartsen, personeel van AMIVEDI en dierenambulances, die databanken altijd raadplegen als er verloren ziel wordt aangetroffen.

.

=========

Wekelijks krijgt u mooie aanbiedingen van onze sponsor Buddies

Klik op de advertentie en bezoek hun webshop
.
WIST U DAT BUDDIES HET WEBSHOP KEURMERK HEEFT ONTVANGEN

 .

 .

.

,

,

,

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

KLIK op dit logo om de facebookpagina van Aminal Webshop.com te volgen.

.

Vakantie met de hond of kat

De 4-kanten column van Ton: “Kompas of Magnetische velden ?”. 

.

.
.

Ik las het volgende leuke artikel over een hond die honderden kilometers naar huis was gelopen. Pero, een vierjarige bordercollie, zal voor altijd bekend staan om zijn doorzettingsvermogen. In zijn eentje wandelde hij meer dan 350 kilometer terug naar zijn baasje. En Pero is zeker niet het enige hondje dat in z’n uppie de weg naar huis vond. Iedereen kent wel een soortgelijk verhaal. Dat Pero 350 km kan lopen is wel aan te nemen want daar mag hij ook een aantal dagen over doen. Maar dat hij een soort ingebouwd kompas heeft om de richting aan te geven, dat wil er bij mij niet in. Laten we even kijken wat het artikel daar verder over zegt Een belangrijke vraag blijft natuurlijk: hoe vond Pero zijn weg terug naar huis? Behalve dat het uitzonderlijke reukvermogen en het feit dat honden erg beloninggedreven zijn, wat een positieve invloed heeft op het terugkeren van Pero, heeft recent onderzoek uitgewezen dat honden een molecuul bezitten dat wordt geassocieerd met de mogelijkheid om magnetische velden te detecteren. Dit molecuul, de cryptochrome 1, regelt het biologische ritme van een organisme. Dit ritme wordt via de biologische klok gestuurd en functioneert onafhankelijk van omgevingsfactoren als licht en temperatuur. Het molecuul is ook aanwezig in andere diersoorten, zoals beren, vossen, wolven en zelfs de orang-oetan. De aanwezigheid van dit molecuul in honden suggereert dat honden de magnetische velden op aarde aanvoelen en hierdoor wellicht in staat zijn om magnetische velden te gebruiken om te migreren of te oriënteren in de richting van specifieke locaties. Wetenschappers hebben echter de reden voor de aanwezigheid van dit molecuul in honden nog niet aan kunnen tonen. Hierdoor blijft de manier waarop Pero zijn weg terug naar huis vond nog steeds een gok. (met dank aan PIEP VANDAAG) Juist … die allerlaatste zin is volgens mij een juiste bewering als het over Pero’s avontuur gaat. Kijk, honden hebben een uitstekend geheugen om de weg terug te vinden als zij er ooit eerder zijn geweest, dat is waar. Daar helpen geuren absoluut aan mee maar als een hond ergens nog nooit geweest is, gaat het de beste speurneus niet lukken om zonder hulp of geluk de weg naar huis te vinden. Jammer genoeg natuurlijk want dan zouden al die hondjes die door hun baasje een paar kilometer van huis gedumpt worden hun vege lijf kunnen redden door gewoon naar huis te kuieren. Nee dus …. Zelfs eenmaal gedumpt op een naburig industrieterrein of ergens langs de snelweg bij een benzinestation of ergens in de natuur, omdat de idioten denken dat ze in de wildernis voor zichzelf kunnen zorgen, blijkt de afstand te ver of de route onmogelijk terug te vinden te zijn. Met de auto vervoerd naar een onbekende plaats zorgt voor de onoverkomelijke barrière. Logisch want onze viervoeter kan veel maar niet toveren. Maar is hij er één maal geweest en heeft hij daar rond kunnen snuffelen en heeft hij ook daar in de buurt ook eerder gelopen, dan kan hij prima stukjes van de route in kaart brengen en zo zijn huis weer vinden. Dit gegeven baseer ik uit eigen ervaringen. steevast de kortste weg naar huis …     Het meest recente voorbeeld was toen wij jaren geleden neerstreken op de camping en wij het achterliggende bos nog moesten leren kennen. Je kunt er uren lopen zonder mensen tegen te komen. . Omdat ik alle plekjes wilde leren kennen ging ik kriskras door het bos en was ik in het begin menigmaal de weg kwijt. Niet dat ik totaal verloren was maar toch even moest zoeken waar ik naar toe moest. Nou onze hondjes niet hoor. Tref zeker sloegen ze steeds weer de juiste paadjes in om naar huis te lopen. Keer op keer verwonderde het me hoe dicht we eigenlijk nog bij huis waren en hoe snel we er dan weer waren. Tja, als Annerie daar dan met een lekkere bak met eten staat te wachten…

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

DIERENMISSIES HEEFT UW HULP NODIG KLIK OP DE COLLECTEBUS VOOR MEER INFO …

.

De Virtuele Dierenmissies collecte is een noodzaak.

Karlijn’s Shop

SNUFFEL DIERENMISSIES

.

Wellicht wilt u eens klikken op de mooie Lima zodat u de wereld van Karlijn Shop betreedt waar u mooie cadeaus kunt kopen. kans maken op prachtige geldprijzen in de Vriendenloterij, kwaliteitsvoer kopen bij Shumafood of eens even snuffelen op Marktplaats tussen de spulletjes van Snuffel Dierenmissies….? Mocht u al meedoen met de Vriendenloterij maar wilt u met uw loten Stichting Dierenmissies steunen? Dan kan dat eenvoudig door één telefoontje te plegen met de Vriendenloterij: 0900 – 300 1400

.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
.

Afsluitend hier de (on)zin van de week: “hond als huis …” .

.

Al gehoord van die twee vlooien die de Lotto gewonnen hadden?. . . Ze kochten een hond in Spanje.

.

=============

.

DE AGENDA voor de vakantie van uw hond.
Om te zien of er bij ons een plekje vrij is voor een vakantie van uw makker kijkt u op de onderstaande kalender. De rode data geven aan dat de vakantieplekjes al vergeven zijn.

Het is best wel druk in het hoogseizoen dus dan is tijdig reserveren de oplossing. Informeren naar een plekje kan altijd want soms is er toch nog een plekje vrij of kan er gecombineerd worden.

Voor meer informatie over vakantieopvang van uw huisgenoot(je) KLIK HIER
.