Het heeft zo moeten zijn.
Met deze vlucht van 18 juli 2012 zouden Bully en Hunter naar Nederland komen. Die hadden al een baasje gevonden en werden natuurlijk door hun baasjes, in het holst van de nacht, van Schiphol opgehaald. Omdat Bully nog maar een pup is en zou reizen in een grote air-kennel was er nog een plekje vrij voor een wat keiner hondje. Oly die al geruimte tijd op het internet veel aandacht van kijkers had zou de gelukkige worden en dat plekje op mogen vullen. Tegen de gebruikelijke regels in had Oly dus nog geen baasje maar we gingen ervan uit dat dit niet lang zou duren. Oly zou zolang bij Lammert en Golida gaan wonen. Zij hadden een jaar geleden Alma geadopteerd en voor een tijdje zo’n kleintje opvangen dat was geen probleem.
Toen de baasjes met Hunter en Bully naar huis waren vertrok ik rond 01.30 uur met Oly naar huis in Leidschendam. Later die dag zou ik Oly naar Lammert en Golida brengen in Zwartewaal. Alleerst moest Oly kennismaken met onze hondjes die met Annerie thuis op onze komst zaten te wachten. Zoals verwacht ging dat geweldig goed en leek het net of Oly al lang bij ons was. Dat was het moment om nog even te gaan slapen voordat ik Oly naar Zwartewaal zou brengen.
Rond 13.30 uur kwamen Oly en ik bij Lammert en Golida aan. De rustige Alma vond het allemaal best als de aandacht maar een beetje werd verdeeld. Ach zo’n kereltje in huis. Dat hij ook nog haar plekje op de bank in nam pfff… Annerie en ik wisten van eerdere bezoeken aan het asiel in Tobarra dat Oly een schattig ventje was. Speels en met een ontzettend lief karakter. We weten ook dat, naarmate je zo’n ventje in huis hebt, het steeds moeilijker wordt om daar dan weer afstand van te moeten doen als er zich een baasje aandient. Het zelfde hebben wij ook gehad met Sally die terug kwam uit een adoptie en van ons nimmer meer weg mocht, Hans en Marianne die met hun Sue tijdelijk Pepe op zouden vangen maar die ook niet meer weg mocht… en nu Golida en Lammert die met Alma tijdelijk Oly een plekje zouden bieden. We konden niets anders doen dan hen waarschuwen dat het wel eens zo zou kunnen zijn dat ze geen afstand meer zouden kunnen doen van Oly en met het gevolg dat hij dan bij hen zou blijven… Als dat het geval was dan zagen ze wel weer… het zou geen probleem zijn.
Dezelfde dag dat ik Oly bij hen bracht had Oly al door hoe het werkte. Eten komt uit de keuken. Als Golida bij het aanrecht staat kun je er beter bij zijn. Oly hoefde alleen maar het gedrag van de ervaren Alma na te doen. Die ziet er goed uit dus als ik haar volg dan kom ik niets te kort.
Natuurlijk heeft Lammert aan Oly wel even de huisregels uitgelegd. Alma die Oly helpt met de inburgering hoort uit beleefdheid de voor haar bekende regeltjes aan.
Dat de klik er tussen die twee is was al meteen duidelijk. Alma vindt het best als Oly dingetjes van haar overneemt. Als tegenprestatie help Oly Alma spelenderwijs met haar ochtendgymnastiek. Daarna is het weer goed rusten en wat blijkt, er is zelfs plaats voor alle twee op de bank. En als we een beetje inschikken kan Golida er ook nog bij.
Amper drie dagen later krijgen we een telefoontje van Golida…. Ze zien dat Oly ook Alma helpt. Ze durft meer en samen lijken ze onafscheidelijk. Er lijkt een nieuw hoofdstuk te worden geschreven in het levensboek van Alma die zielsgelukkig is. Alma kan hem niet meer missen…. Oly mag echt niet meer weg.
(Dat het kereltje makkelijk aan de riem is, goed luistert, graag mag autorijden, lekker op bed komt en van kroelen houdt en nu zelfs Alma thuis op bed krijgt is natuurlijk maar bijzaak… ahum)
We vinden het natuurlijk erg vervelend voor al die mensen die hebben staan twijfelen of ze nu wel of niet contact met ons zouden opnemen om te praten over de adoptie van Oly. Tja die kans is voorbij…. Oly heeft het beste huisje gevonden dat hij zich kan wensen.
We wensen Golida, Lammert, Alma en Oly met elkaar een geweldig leuke tijd toe….
Annerie en Ton
Dieremissies