22 mei 2011
We kregen een verslag van de familie Koops over de eerste 24 uur van Bonne en deze wilden we u niet onthouden.
Annerie en Ton,
Dierenmissies
Hallo Ton en Annerie, Hartelijk dank voor het reisverslag, door dit te lezen realiseer je je weer hoeveel tijd en organisatie het allemaal kost om een paar hondjes een beter leven te geven. Wat fijn dat er mensen als jullie zijn die dat allemaal doen, daardoor blijf je een beetje geloof in de mensheid houden.
Een 1e update van Bonne. Ze geeft zich in de auto voorbeeldig gedragen, we hadden haar mand mee waar ze lekker in ging liggen, af en toe stond ze op om uit het zijraam van de landrover te kijken, geïnteresseerd in haar nieuwe omgeving. We moesten nog 3 uur rijden en hebben voor de zekerheid een tussenstop gehouden waarin Bonnen uitgelaten werd en hadden verwacht dat ze wel in slaap zou vallen. Dat is niet gebeurd. Ze bleef wakker, de hele rit. Thuisgekomen om een uur of 16.45 uur was het eerste wat ze deed zeer weloverwogen over het muurtje van onze vijver stappen voor een verfrissend buikjesbad. Niet geheel de bedoeling natuurlijk maar wel grappig. Daarna heeft ze de hele middag op het terras en ‘s avond bij een kampvuurtje op het erf alles liggen observeren. Ze heeft kennis gemaakt met onze dochter Veerne die dit weekend thuis is en die haar ook helemaal geweldig vindt, de drie poezen Gijs (op één van de foto’s), Roos en Suusje die haar met de nodige argwaan hebben bekeken en met Saartje ons Podencodametje uit Portugal dat altijd vrolijk is en daarnaast uiteraard goed in de smiezen houdt dat ze liefst net zoveel aandacht krijgt als alle andere dieren samen die hier lopen.
De kippen hebben kennisgemaakt met Bonne doordat ze er één de sloot injoeg. De kip is gered en met Bonne is afgesproken dat de kippen bij de roedel horen. Vanmorgen liep ze er zo langs, eventjes een kwestie van in de gaten houden, dat komt wel goed. De paarden heeft ze nog niet gezien, daar zijn we nog niet heengelopen, teveel indrukken tegelijk leek ons. De konijnen die in hele grote rennen in groepjes bij elkaar zitten bekijkt ze vol aandacht. Het is teveel om allemaal te verwerken nog, we doen heel rustig aan. Ze eet gelukkig lekker, maar wel als ze alleen is. Als we erbij zijn dan blijft ze mar wachten, terwijl ze wel trek heeft, dus… even laten afzonderen en dan gaat het er vlotjes in.
Ze heeft zich inmiddels één van de paardenboxen toegeëigende waar ze zich in het stro, af en toe heerlijk terugtrekt, daar kan ze slapen, iets wat ze in ons gezelschap nog niet doet, elk geluidje heeft haar aandacht. Ze neemt het allemaal heel kalm en afwachtend in zich op, is niet bang maar wel heel rustig, bescheiden en afwachtend, precies zoals je haar hebt beschreven Ton! Bij een eerste korte wandeling viel op dat ze het spannend vindt als er mensen achter haar lopen, ook dat is iets waarin ze vertrouwen moet krijgen.
We hebben haar vanmorgen bewust naar haar mand in de keuken gehaald en roepen haar bij ons als we buiten bezig zijn. ‘S nachts kan ze zelf kiezen waar ze slaapt, in haar mand in de keuken of op haar plekje in het stro in de paardenbox. Vannacht koos ze namelijk zelf het stro in een box op de deel waar ze samen met Saartje heerlijk heeft gepit. Toen wij bij het vuurtje zaten is ze daar uiteindelijk gaan liggen en viel toen pas in slaap rond de klok van 23,30 uur, helemaal bekaf van alle indrukken van de dag. We hebben haar lekker laten liggen en de deel afgesloten. Die slaapplek zit aan de andere kant van de muur van het slaapgedeelte van onze boerderij en is nog dichter bij nog dan de keuken waar haar mand staat. Kan ze niet weten maar het voelde toch goed. Ze loopt vandaag lekker in de (omheinde) tuin rond, alles bekijken, besnuffelen en in zich opnemen en komt al uit zichzelf de keuken weer in om in haar mand te kruipen waar we haar bewust met rust laten, een plek in gezelschap van waaruit ze ons rustig kan observeren.
Als we haar roepen komt ze naar je toe en ze geniet van elke kroel over haar kop. Ze heeft duidelijk tijd nodig maar het is een verschrikkelijk lieve en mooie hond waar we erg blij mee zijn. Een uitdaging om zo’n lieverd het vertrouwen terug te geven. Nog geen 24 uur bij ons maar nu al de 1e stapjes, wat wil je nog meer. Ik heb haar al twee keer helemaal geborsteld, vindt ze heerlijk en ze blijft keurig staan. Er komen vrachten haar uit dus ik blijf haar voorlopig meermalen per dag borstelen, goed voor vacht én binding. Aangezien ze nogal wat tandsteen heeft ga ik een afspraak met de dierenarts maken om dat te laten verwijderen, dit zal waarschijnlijk onder narcose moeten. Dat hebben we ook bij Saartje laten doen en het gebit knapt er enorm van op. Kunnen ze meteen even goed naar haar hoektanden kijken, wie weet kan of moet daar iets aan gedaan worden. Al iets gehoord over Kyra? Dat gaat vast ook goed, zo’n onbevangen hond pakt meteen zijn hele omgeving in. Ik stuur jullie alvast wat eerste fotootjes, wel in verschillende mails daar mijn box het anders niet aankan om één of andere duistere reden. Nog bedankt ook voor het boekje met mooie en soms herkenbare verhalen.
Hartelijke groet, ook namens Niek, Veerne en Bonne!
Astrid
Er zijn nog geen reacties op dit artikel. U kunt als eerste reageren!