Weekjournaal: Dierenmissies Weekjournaal van 25 januari 2015

Beste mensen,

Zoals u zult lezen in het Weekjournaal is het voor ons een emotionele week geweest maar is er ook leuk nieuws te melden dat meer dan de moeite waard is om te lezen. Beleef de week met ons mee en lees in dit Weekjournaal over: Arme Daisy, Nieuwe poging in Murcia, Hoe lege flessen veranderen in hondenvoer, Update over Chungi, Karma ontmoet Baas, De laatste zwerfkat bij het huis van Piedy en Juan Carlos, Het nieuwe onderkomen van Bony en Yaico, Weer een stukje werk aan de caravan op het asiel, Korte leuke berichtjes over Candy (Zara) en de twee boefjes Fidel en Charlie, Naar nieuws over Congo, Nog twee nachtjes slapen voor de reis van Pippa (Libertad), Nelly (Pequeñita), Maria en Kinsa, de 4-kanten column met: Kies maar uit: Corruptie, Connecties of Chantage, De zin van de week over Eenzaamheid en nog veel meer …

Heeft u een opmerking of wilt u iets kwijt over hetgeen u gelezen heeft? Maak dan vooral gebruik van het reactie-formulier onder aan het Weekjournaal.!!!!

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Airconditioning-installaties, koel-toonbanken, koelcellen, vriescellen, koelkasten, vrieskasten/kisten, ijsblokjesmachines, enz. enz.

Meer Koeling, landelijk STEK-erkend koeltechnisch installateur, gespecialiseerd in reparatie, service-en onderhoud op koel/vries en airconditioning-installaties.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

De week van dag tot dag:

Het gaat niet zo goed met onze Daisy.

Afgelopen maand is het urineverlies beduidend meer geworden. Hierop zijn we met Daisy vorige week donderdag naar de dierenarts in Balkbrug gegaan. In overleg met de dierenarts kreeg ze het medicijn Tensurin voorgeschreven. Tensurin is een veel gebruikt medicijn om meer controle te geven bij onbewust urine verlies. Het medicijn zou geen problemen geven met de Allopurinol en  Carporal die ze al in moest nemen. Een bijwerking van het medicijn is wel dat ze enkele dagen last kon hebben van misselijkheid en wat lusteloosheid maar dat dit vanzelf over zou gaan.

Het is nu zondag en sinds donderdag heeft Daisy niets meer gegeten. We halveren de dosering Tensurin. Daisy kotst zodra ze iets te eten krijgt. Normaal krijgt ze de medicijnen door haar eten. Nu moten we het in haar keel stoppen.

Maandag 19 januari 2015:

Nog steeds eet Daisy niet en ze is in afgelopen dagen zichtbaar afgevallen. Vanmorgen hebben we haar slechts en kwart van de dosering Tensurin gegeven. We maken een afspraak met de dierenarts waar we vroeg in de middag terecht kunnen. Normaal is Daisy nooit wagenziek en vindt ze het  heerlijk om op pad te gaan en vindt het prettig om achterin op haar dekbed te reizen, maar afgelopen keer had ze toch gekotst in de auto. Daarom heb ik haar nu voorin gezet op de passagiersstoel. Daar ligt ze stilletjes te wachten tot we op plaats van bestemming zijn.

Geconstateerd is dat Daisy een wat trage hartslag heeft. Trage hartslag, eventuele sloomheid en misselijkheid wordt toegeschreven aan de Tensurin. Besloten wordt om met de Tensurin te stoppen om Daisy weer zo snel mogelijk te kunnen laten eten. De dierenarts vermoedt dat door een mogelijke minder functionerende lever en nieren de afbraak van het medicijn trager verloopt dan bij een gezonde hond. Hierdoor is het mogelijk dat er sprake is van overdosesring. Vanzelfsprekend krijgt ze nu geen Tensurin meer.  Ze krijgt een prikje om de misselijkheid tegen te gaan waardoor  Daisy weer trek in eten moet krijgen en ook binnen moet kunnen houden. Dit middel zou vrijwel onmiddellijk werken. We waren benieuwd. Omdat Daisy wel goed drinkt, wordt afgesproken dat we haar anderhalve dag de tijd geven om weer te gaan eten. Mocht dit niet gaan dan zitten we woensdagmiddag weer bij de dokter. Die avond likt ze wat aan een eten dat we haar voorzetten maar dat is alles.

Dinsdag 20 januari 2015 :

Rond de middag kunnen we Diasy verleiden tot het eten van 3 kleine rauwe stukjes kipfilet. ‘s Avonds eet ze twee mini stukjes gekookte kipfilet. Met regelmaat staat ze snel op en loopt ze direct naar buiten om een frisse neus te halen. Dan staat ze voor zich uit te staren en gaat soms in de kou op de grond liggen. Net alsof ze de misselijkheid wil laten zakken. Na verloop van tijd sukkelt ze dan weer terug naar binnen. Tijdens het wandelen in het bos lijkt ze af en toe de weg kwijt. Dan loopt ze plots een totaal vreemde richting op en loopt ze zich vast in het kreupelhout. Ik moet haar dan weer tot de orde roepen waarop ze zich weer een vrije baan naar mij toe zoekt. We merken nu ook dat Daisy momenten heeft dat ze enkele minuten lang siddert. Dit hebben we nog niet eerder gezien. Het is inmiddels 18.30 uur en we twijfelen nog even of we niet naar het avondspreekuur zullen gaan maar besluiten uiteindelijk toch om, zoals was afgesproken, morgenmiddag terug te gaan naar de dierendokter omdat we dan dezelfde arts zullen treffen.

——

Nieuwe poging in Murcia

Piedy laat weten dat ze nu de steun heeft van het locale bestuur in Murcia om iets met de zwerfpoezen toen waar ze vorige week zoveel problemen hadden met de omwoners. (zie Dierenmissies Weekjournaal 18 januari 2015) Ze hopen in ieder geval de zieke poezen te kunnen vangen omdat die het eerst medische verzorging nodig hebben. Dit is wat ze ons schreef.

We are going to Murcia. Now we have the “permission of the council” to put the cages.  Let’s see what happens …

 We hopen dat hun actie succesvol zal zijn we wachten met spanning op het resultaat…

——–

Hoe lege flessen veranderen in hondenvoer

Vandaag ontvingen we van Cobi (baasje van Maida) een geweldige foto die een revolutie in de hulp aan hongerige zwerfhondjes zou kunnen betekenen.  Het zal best ook wel nieuwe uitdagingen met zich meebrengen maar toch is het een ongeooflijk leuk en zinvol initiatief…. Deze machine zou in Istanboel staan….. Ben benieuwd of er meer mensen zijn die iets over deze voerautomaat kunnen vertellen ….

Woensdag 21 januari 2015:

Helaas was gisteren de nieuwe poging in Murcia niet succesvol. Er waren kinderen aan het spelen er geen kat liet zich zien. Piedy vertelde ons….
Yesterday I went to the parkingplace in Murcia for the cats but there were a lot of children playing and the cats didn’t appear …

————-

Chungi toen ….

Chungi nu ….

Update Chungi

We horen van Piedy dat het Chungi fysiek beter gaat. Toen Chungi uit de hel van Murcia werd gered was ze erg vermagerd, had ze grote bijtwonden in haar achterlijf, leed ze aan erge bloedarmoede, Erlichia en Leishmania. Nu is zij zover is aangesterkt dat ze gesteriliseerd kon worden.  Ook de angst voor mensen wordt steeds minder. Ze is nog steeds erg voorzichtig met vreemden maar toch is er al duidelijke verbetering en soms wint de nieuwsgierigheid van de angst. Dat is ook een goed teken. Ze volgt Piedy en Juan Carlos overal waar ze maar kan.

—–

Het is weer 13.30 uur als we met Daisy bij de Dierenarts in Balkbrug zijn. Gelaten wacht ze, liggend met half dicht geknepen ogen op het rode linoleum op haar beurt. Zodra de dierenarts haar onderzoekt blijkt dat Daisy ernstige bloedarmoede en een veel te lage lichaamstemperatuur te hebben. Ze verwijst ons direct naar de dierenkliniek in Hellendoorn waar bloed afgenomen kan worden dat direct onderzocht kan worden. We kunnen daar om 15.40 uur terecht. Omdat we nogal wat tijd over hebben besluiten we eerst terug naar huis te rijden. Onderweg naar huis geeft Daisy opnieuw over. Het gaat absoluut niet goed met haar en ze wil het liefst buiten blijven.

We nemen alle honden nog even mee voor en plasje in het bos voordat ik met Daisy vertrek naar de Kliniek in Hellendoorn. Ook tijdens deze wandeling raakt de arme schat tot twee keer toe totaal de weg kwijt en moeten we haar midden van de hei halen waar ze besluiteloos voor zich uit staat te staren. Hierna sukkelt ze weer achter me aan.

Annerie blijft met de andere hondjes achter in afwachting van onze terugkeer. Precies op tijd arriveer ik met Daisy bij de kliniek in Hellendoorn waar we na het inschrijven even op onze beurt moeten wachten. Daisy gaat steeds liggen en m ondanks de drukte van de andere aanwezige dieren, valt ze tijdens het wachten in slaap voor mijn voeten. Ik moet haar wakker maken als we aan de beurt zijn.
Terwijl ik het medische dossier van Daisy laat zien aan de internist en vertel wat er mis is, ligt Daisy al weer in de behandelkamer op de grond te slapen. Dan moet ik haar op de behandeltafel tillen waar zo ook weer direct gaat liggen.  

Opnieuw wordt ze volledig onderzocht en wacht ik gespannen op de bevindingen van de internist. Het was niet goed…. Haar al vergrote lever was weer groter geworden en functioneert niet meer waardoor haar lichaam steeds meer vergiftigd raakt. Voorzichtig probeerde de dokter mij te vertellen dat haar lichaam de strijd opgaf. Natuurlijk wisten we al lang dat Daisy, met haar medisch verleden, nooit  echt oud zou worden en natuurlijk begreep ik maar al te goed wat hij bedoelde maar ermee geconfronteerd worden blijft altijd een moeilijk moment. Het was een kwestie van tijd geweest. Nu was het, relatief milde, medicijn Tensurin geweest dat voor haar net teveel was geworden. Elke verdere behandeling zou betekenen dat ze nieuwe medicijnen toegediend zou moeten krijgen die haar alleen maar zieker zouden maken. … Dit zou niet meer goed komen …
Ik moest Annerie het vreselijke nieuws vertellen dat ik zonder Daisy thuis zou komen …

Terwijl ik Daisy zachtjes aaide en lieve woordjes in haar oor fluisterde mocht ze gaan slapen …
geen strijd meer… geen misselijkheid meer …
eindelijk nu de rust waar ze zo naar verlangde …

Haar zachte karakter en rust die ze uitstraalde was een voorbeeld voor zo veel hondjes die met ons naar Nederland zijn gekomen. We zijn dankbaar dat we haar jarenlang bij ons mochten hebben en mochten genieten van onvoorwaardelijke loyaliteit en warmte. We missen haar vreselijk …

Natuurlijk hebben we direct Piedy en Juan Carlos ingelicht want zij hebben Daisy gered en ook jaren bij zich gehad voordat ze bij ons mocht komen wonen. Destijds hadden ze nimmer verwacht dat Daisy met haar zware Leishmania en relatief hoge leeftijd van 4 jaar nog een echt baasje zou vinden. Haar vertrek uit het asiel was een mooie dag voor Daisy maar ook een emotionele dag voor hen geweest. Het bericht over het overlijden van Daisy kwam ook bij hen hard aan. Hun reactie was hartverwarmend …

So so sorry, you did all you could do. We proofed that dogs with Leishmania can have a normal life, but when they get old their body can not fight anymore and the illness wins. The important thing is the nice, warm, love and wonderful life she had. She didn’t died alone or at the shelter. You stayed with her till the end, that is the hardest part …

We can only thank both of you for changing her fate, for making her happy, we wont forget her either….

———-

Karma ontmoet Baas

We vertelden in het vorige weekjournaal dat we uitkeken naar komst van Karma.

Ze heeft een plekje gekregen bij (witte) Baas die net als zij een hele flinke hond is.

Beide lieverds hebben allebei een ongelooflijk zacht karakter en werden aan elkaar voorgesteld.

Van deze eerste kennismaking hebben Piedy en Juan Carlos een filmpje gemaakt.
De beelden spreken voor zich…. Klik op de foto om de kennismaking te zien.

Donderdag 22 januari 2015:

De laatste zwerfkat bij het huis van Piedy en uan Carlos heeft een plekje gekregen.

Ter voorbereiding op de definitieve verhuizing van Piedy en Juan Carlos naar de caravan op het asiel terrein moesten de zwerfkatten, die jarenlang rond hun huis woonden en door hen gevoed werden, ook een verhuizing ondergaan.  Immers binnen afzienbare tijd zou er daar niemand meer voor hen zorgen. Zo kregen we het berichtje dat ze nu de laatste poes hadden gevangen zodat die ook in het asiel een plekje zou krijgen.

This is the last cat of the colony we have at home. All of them are castrated and at the shelter. We are afraid that they will die when we leave the house for good. Nobody else feeds the cats there …

——-

Nieuw onderkomen voor Bony en Yeico

Door de verhuizing van de opslagruimte (zie Dierenmissies Weekjournaal van 11 januari 2015) is een nieuwe ruimte vrijgekomen waar nu de grote jongens Bony en Yeico kunnen gaan wonen.

Natuurlijk is voor nu provisorisch een onderkomen gerealiseerd waar ze de kou kunnen trotseren maar er moet voor de zomer ook een echte schaduwplaats worden gemaakt anders is het voor deze dikke vrienden veel te heet. …

This is a new place for Bony and Yeico after replacing the storage container. We need to put a place for shadow otherwise in summer it will be impossible to stay there.

———–

Weer een stukje werk aan de caravan

Wonder boven wonder krijgen ze plots het bezoek van de loodgieter die ze weken geleden hadden gevraagd om te komen. De 3000 liter septic tank kan nu worden geplaatst en eindelijk kunnen de lekkages in de caravan en het toilet operational gemaakt worden. Het is nog niet af maar nu lijkt er  schot in te komen.  Gelukkig maar want zelfs Piedy en Juan Carlos hadden na het eeuwige “mañana” te moeten horen, al een beetje de moed opgegeven…. 

Vrijdag 23 januari 2015

Het is altijd leuk om updates te krijgen van baasjes en hun vierbenige huisgenootjes. Altijd sturen we de berichtjes door naar Piedy en Juan Carlos in Spanje want zij zijn altijd erg gelukkig met het nieuws over hun lieverds in Nederland. De ingezonden stukjes worden dan ook geplaatst onder het kopje “ingezonden stukjes”. We kunnen dus niet genoeg vragen om vooral uw belevenissen met uw hond(en) naar ons op te blijven sturen met daarbij zo mogelijk wat recente foto’s. Zoals u kunt zien hoeft het niet altijd een groot epistel te zijn hoor.  Namens Piedy, Juan Calros en ons, alvast hartelijk dank voor de moeite..!!!

Zaterdag  24 januari 2015

Heel even genieten van de witte pracht.

En toen werden we bij het opstaan verrast door een witte wereld.

Er is niet mooier dan in alle vroegte er op uit te trekken. Dikke jas aan en met de hondjes het bos in gaan.

De weg van de caravan naar het bos is al prachtig en laat weinig te wensen over..

Uitgaan met de hondjes werd een feest. Jammer dat Daisy er niet meer bij kan zijn.

Nu zien we alleen de kleintjes met de korte pootjes door de sneeuw ploeteren maar geen nood ze vinden het prachtig. Zeker als dan ook nog vriendjes tegen komen.

Zondag 25 januari 2015

We krijgen net het volgende verontrustende bericht binnen van de kleine Congo waarover we vorige dit bericht plaatsten…

Congo that stayed at our house for so long is dying. In 3 occasions the vets said he won’t survive this time but at  the end he starts eating and then comes back to life. He has got a very aggressive Leishmania. One time a cure of milteforan and three times glucatime… Every  two months…. We go for the 4th time but we know we will loose the battle. This pequeño del alma is my bodyguard, life   won’t be the same without him.

Nu lezen we net:

Last night Congo vomited a lot of blood, the hematocrit was very low and had to stop all the medications. The problem is that when he stop taking Dacortin he doesn’t eat anymore.
On Tuesday JC will drop me at the vet and will carry on to the airport to meet with Linda.

sorry

Natuurlijk hoeft Piedy zich niet te verontschuldigen. Wat wij deze week met Daisy hadden doorgemaakt staat nu misschien ook bij hen te gebeuren. We kunnen iedereen een geheimpje vertellen: “Al heb je nog zoveel hondjes om voor te zorgen … het went nooit en het geeft altijd verdriet”.
.
Aan de nadere kant is het natuurlijk ook geweldig dat er weer nieuwe geluksvogeltjes hun leven in Nederland mogen beginnen.
Linda en Juan Carlos zullen zich ook zonder Piedy prima kunnen redden op de luchthaven dus voor de geplande reis van deze kanjers hoeven we ons geen zorgen te maken…

———

 Nog twee nachtjes slapen voor de reis van:

Pippa (Libertad)

Nelly (Pequeñita)

Maria

Kinsa

Aanstaande dinsdag zal Linda met de bus van Malaga naar Alicante reizen en rond 18.00 uur op de luchthaven Alicante zijn. Bij de koffiebar in de vertrekhal van de luchthaven zal ze Juan Carlos ontmoeten. (Piedy is dan met Congo bij de dierenarts). Daar zal Linda voor het eerst kennis maken met haar vier reisgenootjes.

Veel tijd is er niet want rond 18.30 uur zullen ze voor vlucht HV6146 moeten inchecken. Daarna kunnen de hondjes en poezen nog een beetje drinken tot vlak voor het moment dat ze achtergelaten moeten worden bij de odd-size bagageafdeling. Dat zal rond 19.45 uur zijn. Vervolgens wordt het dan voor Linda tijd om door de controle en naar de gate te gaan waar het vliegtuig staat te wachten.

Als het vliegtuig dan om 20.25 uur vertrek zullen wij ondertussen, vanuit verschillende hoeken in Nederland,  op weg zijn naar Schiphol om de nieuwe huisgenootjes te verwelkomen.

Als alles gaat zoals verwacht komen ze aan om 23.10 uur.

We kijken er weer erg naar uit.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

HETDIER.nl heeft een groot assortiment veiligheidsartikelen voor honden.

Zorg dat uw hond ook in het donker goed zichtbaar is.

Uw bestelling wordt na 1 februari uitgeleverd.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Ingezonden stukje van familie Veurink (baasjes van Candy (Zara))

In een kort berichtje laten ze weten:

Hoi Ton,

Vanmiddag stond Fidel in de wind en eindelijk waaiden zijn oren omhoog. Op de andere foto staat Charlie klaar om achter de vogels aan te gaan, dat is zijn hobby maar we laten hem daarom zelden los. Met lopen naast de fiets krijgen ze ook hun nodige beweging en nu ik al weer een klein stukje verder loop kan ik er straks ook weer met ze op uit. Nu loopt Kees gelukkig veel met ze.
Ligt er nog sneeuw in het noorden ? Hier is alles weer weg.
Verder blijven we fan van het weekjournaal, leuk al die stukjes !

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 SNUFFEL DIERENMISSIES 

Wellicht wilt u een mooi cadeautje kopen bij Karlijns Shop, kans maken op prachtige geldprijzen in de Vriendenloterij, kwaliteitsvoer kopen bij Shumafood of eens even snuffelen op Marktplaats tussen de spulletjes van Snuffel Dierenmissies….?

Mocht u al meedoen met de Vriendenloterij maar wilt u met uw loten Stichting Dierenmissies steunen? Dan kan dat eenvoudig door één telefoontje te plegen met de Vriendenloterij: 0900 – 300 1400

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 De 4-kanten column van Ton

Kies maar uit: Corruptie, connecties of chantage … . Ik wil u even mee nemen naar Utopia. Een land waar je zelf wetten kunt maken. Wetten die een vrijetijdsbesteding beschermen op straffe van een grote geldboete. Stel u bent de gelukkige eigenaar van een flink stuk natuurgebied en besluit daarop met een groep bevriende natuurliefhebbers de wandelsport uit te oefenen. U hoopt daarbij natuurlijk de nodige plaatjes te kunnen schieten van het vele moois dat flora en fauna te bieden heeft. Om uw hobby optimaal uit te kunnen voeren is het van belang dat de natuur vooral niet verstoort wordt. Logisch zult u zeggen…. U vaardigt een wet uit dat zegt dat iedereen die in uw natuurgebied uw sport nadelig beïnvloed of verstoort een boete opgelegd krijgt van 200.000 euro. Kijk, dat zal de querulanten wel op afstand houden … . Een dagje uit met de hondjes , op weg naar de jachtvelden Het is 2015 en Utopia is Spanje. Laten we het nu ook niet hebben over wat voor vreselijk lot er de jachthonden wacht na het jachtseizoen want dat is bij meeste lezers al wel bekend. Kortom, u bent de groot grondbezitter en u bent een vervend jager. Natuurlijk wilt u niet uw jachtpartijtjes verstoord zien. U besluit met bevriende notabelen ervoor te zorgen dat mensen, die per ongeluk of expres zich op uw grondgebied bevinden en mogelijk uw culturele uitje met geestverwanten zouden kunnen verstoren, voor eens en voor goed af te schrikken. U zorgt u ervoor dat het ministerie van landbouw Milieu een voorstel voor nieuwe Jachtwet, genaamd La nueva Ley de Caza de Castilla-La Mancha, indient voor het betreffende gebied. O ja ook honden, katten, de beschermede Iberische Lynx en mensen, die zich onbevoegd ophouden, zijn daarin vogelvrij verklaard. Zo, dan hebben we daar ook geen last meer van. . Hoe we dit zo mooi kunnen regelen ? Simpel … je zorgt ervoor dat je draagvlak hebt in goede kringen, geen kritische vragen van de milieubeweging (Ecologistas en Acción) beantwoordt en de ware intentie van de wet verborgen houdt zodat de ambtenaren van het ministerie bewust of onbewust dit voorstel klaar kunnen maken om tot wet te laten verheffen. . Dus als alles goed gaat wordt het gewoon een kwestie van een bordje plaatsen en worden er dan zelfs voor het jagen hele wegen afgesloten zodat we er zonder enige belemmering kunnen KNALLEN op alles wat beweegt. Dat bordje hoeft dan niet om de 100 meter geplaatst te worden hoor. Wel nee, een paar is voldoende want u gaat er vanuit dat mensen elkaar wel zullen waarschuwen. In de periode tot dat de wet is goedgekeurd gaat de jacht natuurlijk gewoon door en worden de nieuwe regels al vast maar gevolgd. Immers het Ministerie van Landbouw en Milieu staat er volledig achter…. . Natuurlijk is de Milieubeweging in het geweer gekomen tegen de onbehoorlijke wijze waarop dit idiote wetsvoorstel tot stand is gekomen en zijn ze een campagne gestart om het in te laten trekken. Inmiddels zijn er 35.000 handtekeningen verzameld.   Wilt u hier meer over lezen? KLIK HIER

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Rechtsgebieden:

contracten en aansprakelijkheid, huurzaken, echtscheiding, erfrecht, probleemoplossing

Advocaat Mr Stef Henselmans houdt kantoor te Amsterdam aan de Herengracht 142.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Afsluitend hier de zin van de week:

Het leven kan u naar een vertrouweling doen smachten … Naar iemand waarvan je onvoorwaardelijke trouw kunt verwachten…. . Wanneer u gezelschap verlangt van een trouwe lieve vriend … Is er altijd een geschikte hond te vinden die u als baasje verdiend … . Zoek HIER uw vriend …

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Maurits van Elswijk is de drijvende kracht achter OnePack waarbij ook zijn vrouw Siriphan haar steentje bijdraagt. Maurits is de bouwer van onze website en onze webmaster van Dierenmissies. Voorts vervult hij tevens de functie van bestuurslid.  Geloof maar gerust dat we hem vaak nodig hebben want onze ICT kennis is beperkt.

Hartelijk dank Maurits voor je nimmer aflatende steun !!!! 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Tot zover dit Weekjournaal van Dierenmissies.
We zien uw reacties graag tegemoet.

Groetjes,
Annerie en Ton