Beste mensen,
Een fantastische dag doet je sores van de dag ervoor vergeten. Eergisteren ben ik een hoop dingen vergeten te melden zo ook een kort verslagje van het bezoek bij Piedy en Juan Carlos.
We hebben leuke foto’s en korte video impressies van het asiel gemaakt maar die laatsten kunnen natuurlijk niet in een nieuwsbrief. Daar moeten we een plekje voor vinden op de website.
‘s Middags hebben we gegeten in een hostel/restaurantje vlakbij het asiel. Erg casual maar toch goed verzorgd.
Nu we twee dagen onderweg zijn en al ‘het een en ander ’hebben meegemaakt leer je de hondjes erg goed kennen.
Dama is een lieve lobbes. Ze is niet eens echt groot hoor maar ik noem haar een lobbes omdat zij de grootste is van het hele stel. Wat aan haar opvalt is de rust die zij uitstraalt. Altijd lief en dicht bij je. We moeten haar gedurende de reis nog 1x daags een prikje Glucantime geven om een kuur af te maken tegen Leishmania. Ze gaat er voor staan en laat me mijn ding doen. Ze is een wijze hond die de wereld om haar heen in zich opneemt en je dan aankijkt met ogen die zeggen het is goed zo… Naast het lekker rustig liggen wil ze het liefst tegen je aan staan. Zo … net even contact houden.
Dulce is de aristocraat van het stel. Dulce gaat niet dringen bij het eten. Vergaat liever de dorst dan voor te dringen om een slokje water te nemen. Heeft het begrip ‘rustig je beurt afwachten’ uitgevonden. Heerlijk om te zien dat dit ook een eigenschap van een hond kan zijn. Haar bijzondere ruige haar en opvallend bruine ogen geven haar een speciaal uiterlijk dat iets met je doet. Zoals ze zich gedraagt straalt ze dat ook uit. Natuurlijk trekt zij niet aan de riem want dat past niet. Gek genoeg wil zij net als de anderen wel graag geaaid worden. Neem haar koppie in je handen en je laat haar de wereld om haar heen vergeten.
Africa is een actrice. Hier staat ze voor Annerie tijdens het uitlaten. We hebben haar zien acteren toen Juan- Carlos haar vroeg om mee te gaan. Zodra zij dwingend wordt aangesproken gaat ze onderdanig op haar rug liggen. Eerst dachten we dat ze bang was om slaag te krijgen maar het is juist iets anders. Misschien is het ooit zo begonnen maar nu neemt ze je in de maling. Ze kijkt dan wel met een hele speciale blik naar je op maar wil dan op haar buik geaaid worden. Ja dat is natuurlijk zo aangeleerd. Je staat voor haar zegt voor de derde keer “kom” en hopla daar ligt ze weer …. Als ze door heeft dat je gein wilt maken en haar even de tijd geeft staat ze zo op komt ze voorzichtig naar je toe of ze wilt zeggen…”is dit ook goed?”.
Manchita heeft ons hart gestolen. Misschien niet de mooiste hond van het stel, dagje ouder, en dan ook nog de sporen dragend van de mishandeling door valse honden maar haar ontzettend lieve blik en eeeeeeuwige eetlust maakt haar toch wel heel speciaal. Ze kroelt het liefst de hele dag en vraagt beleeft wat ze wel en niet mag. Zoals we eerder vertelden mag zij op de achterbank van de auto de rit meemaken. ’s Nachts ligt ze voor ons bed op een kleedje in de caravan. Alle andere honden zitten dan in hun bench. Het is alsof ze weet dat ze zich rustig moet houden om de andere honden niet jaloers te maken. Als ze dan s’ morgen voorzichtig op het bed kruipt.. stapje voor stapje en dan steeds maar te kijken of we het wel goedvinden, komt ze stilletjes bij ons liggen.
Rania is de jongste (en dus kleinste) van het stel. Zo gedraagt ze zich ook. Als ze even kan zal ze het niet nalaten om de andere honden uit te dagen. Hierdoor wordt ze regelmatig onder de voet gelopen want ja zo gaat dat nou eenmaal. Als ze terug in de bench moet en je duwt haar op haar plekje dan is ze ‘boos’ nee meer ‘beledigd’. Je kunt dan een kaasje voorhouden maar dat wil ze dan niet. Als je haar daarentegen even de kans geeft zelf de bench in te stappen, dan is het goed. Ze moet wel vriendjes met ons blijven want ze weet dat wanneer ze het te bont heeft gemaakt met de andere honden wij haar moeten komen ‘redden’. Ze is slim en dat staalt ze ook uit…. Ze is de enige met een tuigje in plaats van een halsband. Dat is min of meer toevallig zo maar we denken dat ze dat prettig vindt en er eigenlijk ook wel een beetje misbruik van maakt. Dat mag ook want voor ons is ze de benjamin.
Troy. Pfff… roep1 x Troy en de wereld leeft… en dan echt. Troy is een flinke boy die dol is op dollen… hij kan het dus ook prima vinden met Rania al is hij eigenlijk veel te groot voor haar. Maar ga je ergens zitten dan is hij het die zich een plekje op je schoot weet te bemachtigen. Het is werkelijk geen gezicht maar dat is wel het lieve karakter dat steeds zichtbaar wordt zodra je met hem bezig bent. Een echte pup.. wel flink van postuur maar met een klein hartje. Door zijn nog slungelige manier van doen verraadt hij zich zelf dat hij echt nog maar een pup is. Heerlijke speelse jongen die altijd energie heeft om nog even te spelen. Zodra de boel rustig wordt gemaakt en de boel om hem heen stil wordt neemt hij zijn momentjes om bij te tanken.
Angela heeft onze speciale aandacht omdat zij echt het voortouw wil nemen in alles wat we doen. Zo staat ze als eerste klaar voor een wandeling. Zal zij de rest wel even waarschuwen als zij denkt dat we nu uitgaan, klimt uit een omheinde ruimte om even te kijken of alles wel goed is bij de caravan omdat daar toevallig Annerie nog is met één van de andere hondjes…. Angela houdt ons goed in de gaten en wij haar natuurlijk. Ze is een regelaar en dat zal wel komen omdat ze een mix is waar het bloed van een bordercollie doorheen stroomt. Een heerlijke schat en een zorgzaam typetje.
Mylo (Copito) is de kleine schurk die echt nergens mee zit. Het stond ook in de beschrijving van hem. Onbevreesd en altijd op zoek naar het beste in het leven. Maakt van elke stop een feest en ziet nergens gevaar dus kent ook geen angst. Hij is echt overal op zijn gemak.
Ondertussen hebben we voor de zoveelste keer een stop gemaakt en Dama, Afrika en Dulce lopen al vanzelf hun bench weer in. Ze weten dat hierop een lekkernij volgt. Angela, Rania, Troy en Copito moeten altijd eerst op de eerste laag getild worden maar lopen dan ook vanzelf de bench in. Manchito bekijkt alles van een afstandje en houdt zich wijselijk gedeisd.
Alle hondjes zijn super zindelijk en er gebeurt niet één ongelukje. Zoals we vertelden is Copito (Mylo) het meest op zijn gemak met alles. Dat is ook te merken aan het sanitaire gedrag. We moeten goed in de gaten houden of wat er in gaat ook weer uit komt. Opstopping bij stress is niet ongewoon en heel lang de plas ophouden ook niet maar zo is goed te zien wie zich het meest op zijn/haar gemak voelt tijdens deze reis.
Als ik een lijstje maak van wie ‘van de honden’ als eerste de grote boodschap gedaan heeft dan staat Mylo (Copito) met stip bovenaan, vervolgens Manchita, Rania, Troy, Angela, Dulce, Africa, Dama. Hieruit blijkt dat Dama toch een binnenvetter is die haar stress afreageert door vooral rustig te zijn… Wat een voorbeeld voor de wereld….
We hebben deze nacht op een fantastische plek gestaan. We zijn tussen Barcelona en Gerona en moeten nog een heel end. Alles is nu weer gereed voor de reis. We hebben deze ochtend gebruikt om energie op te doen en de narigheid van de klapbanden te vergeten. Een goede nachtrust en deze 4 extra vrije uurtjes hadden wij en de hondjes even nodig. Er was een flink stuk bos en een afgesloten ruimte waar ze even gezamenlijk hebben kunnen ravotten. Zo kunnen we er weer tegen.
Het is nu 2 juni 11.30 uur en we staan klaar om weer een flink stuk af te leggen.
Tot zover…
Groet van Annerie en Ton
dierenmissies@gmail.com
+31 (0)622225271
Bij voorbaat dank aan alle mensen, bedrijven, organisaties die ons geholpen hebben en nog gaan helpen bij het verzamelen van goederen, het geven van advies, of anderszins ondersteuning hebben verleend aan de komende transporten.
Er zijn nog geen reacties op dit artikel. U kunt als eerste reageren!