Nieuws: Dierenmissies Weekjournaal van 22 maart 2015

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Airconditioning-installaties, koel-toonbanken, koelcellen, vriescellen, koelkasten, vrieskasten/kisten, ijsblokjesmachines, enz. enz. Meer Koeling, landelijk STEK-erkend koeltechnisch installateur, gespecialiseerd in reparatie, service-en onderhoud op koel/vries en airconditioning-installaties. +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

De week van dag tot dag:

NDG registratie

Heeft u uw hond al geregistreerd bij de Stichting Nederlandse Databank Gezelschapsdieren? Mocht dat niet zo zijn dan raden we aan dit echt te doen. De chip die uw hond onder de huid heeft (zie het paspoortje van uw hond) kan door elke officiële instantie, zoals dierenartsen, dierenambulances, AMIVEDI, etc… worden uitgelezen. Deze chip heeft een uniek nummer dat gekoppeld staat aan uw naam, adres en telefoonnummer. Mocht uw hond ooit zoek raken dan kan hij weer snel met u worden herenigd. Het kost éénmalig slechts een paar euro en dan staat hij voor de rest van zijn/haar leven bekend als uw hond. U wordt benaderd zodra hij ergens wordt aangetroffen. Het is dus alleszins de moeite waard om de site www.ndg.nl te bezoeken. U vult de gegevens in die gevraagd worden en klaar is Kees. U krijgt een bewijs van registratie toegestuurd dat u bij het paspoort kunt bewaren. KLIK op het NDG-logo om de site te starten.

Maandag 16 maart 2015:

Het is erg leuk om te zien dat we gelijk al zoveel leuke berichtjes kregen van de baasjes van Titan, Baas en Ian in hun nieuwe omgeving. Wat we nog mee konden nemen in het weekjournaal van 14 maart hebben we natuurlijk ook geplaatst. De berichtjes en eerste ervaringen van Ian en Titan bleven binnen komen en die laten we dan ook graag zien.

Ian in Nederland Deel 1

Eerst binnen in huis…. Ian die binnen op verkenning is… alles wil zien en dan ook lekker de veilige schoot op zoekt om even bij te komen van alle indrukken.  

Dinsdag 17 maart 2015 :

Titan in Nederland deel 1

Hoi Ton

——-

Ian in Nederland Deel 2

Tijdens de wandelingen… De bedoeling was oorspronkelijk dat Ian de senior Labrador Tara als huisgenoot zou krijgen maar die is helaas aan een grote tumor overleden daags voordat Ian naar Nederland kwam. Nu zit er voor Ian niets anders op dan helemaal in zijn eentje de grote buitenwereld te verkennen….

.

Woensdag 18 maart 2015:

Ian in Nederland Deel 3

Maar als het dan echt mooi weer wordt ….. dan valt alles op zijn plaats voor de Spaanse Ian… Een tuinstoel, in de zon, uit de wind en het liefst op schoot natuurlijk…… en dan maakt het niet uit of dat nu bij moeder Vera of dochter Sanne is hoor.

.

(Beste Vera en Sanne, dank voor het teruggezonden halsbandje…)

——–

Slecht nieuws over Karma

Karma die onlangs ziek werd en problemen kreeg met de achterhand blijkt de ziekte van Carre te hebben. Dit is erg onfortuinlijk want dit is vrijwel niet te genezen. Hoe dit kan gebeuren is simpel. Ze is nooit ingeënt geweest en de besmetting had toegeslagen voordat zij door het asiel werd ingeënt. Op het moment dat dit zich openbaarde was het eigenlijk al te laat. Het duurde even voordat ze de juiste diagnose kreeg. Aanvankelijk werd nog aan Neoporosa gedacht maar dat is dus niet het geval. Het gaat snel slechter met haar en ze is nu naar huis gebracht waar ze nog vertroeteld wordt tot het echt niet meer kan…. Dit was het trieste bericht dat we van Piedy en Juan Carlos over Karma mochten ontvangen.

She can not move, we took her to the best vets we know, we tried different  treatments, it seems like her illness has to do with moquillo (ziekte van Carre). She couldn’t  get inside her doghouse and this morning she was wet. It was raining. We have taken her home to spoil her and make her feel warm but in a day or two day we have to  stop her life, it is so so unfair ….

vervoer van haar hok naar de auto

languit achter in de auto op weg naar huis

haar eigen kussen in de huiskamer

——-

Update Tigreton

Vorige week vertelden we dat Tigreton klaar was om geadopteerd te worden. Er was nog één medische ingreep die hem te wachten stond. Dat was het castratiebezoekje aan de dierenarts. Dat is nu achter de rug en Tigreton voelt zich prima. Klaar voor zijn nieuwe leven…  KLIK op zijn foto om zijn adoptiepagina te bezoeken.

——–

Tegenvaller in de elektronica ….

Ondanks dat er wel elektra in de caravan is, heeft u in een eerder weekjournaal kunnen lezen dat er nog wat lichten en stopcontacten waren die niet functioneerden. Hiervoor zou er een elektricien komen om dat te herstellen. Helaas blijkt nu dat de bedrading in de caravan niet meer veilig is en dat die opnieuw moet worden aangelegd.  Dit is wat Piedy erover schreef:

We had 2 electricians working at the caravan. There were still several lights and appliances that did not function so these had to be repaired. We had electricity but it was not safe. They said they can make everything work properly but they have to do a new installation. This will cost  1000 euros. We did not expected this so this will be a new problem that we have to overcome… some how… 

Donderdag 19 maart 2015:    

Titan in Nederland Deel 2

(In het begin van deze week kregen we van Selena (baasje van Titan) een vraagje over de eetgewoontes van Titan. Titan mag wel iets aankomen maar lijkt alleen maar kleine beetjes te willen eten.  Nu heeft Selene de oplossing gevonden door hem tijdens het eten extra aandacht te geven, erbij te gaan zitten en hem uit de hand te voeren. Het lijkt erop dat Titan niet graag uit een bak eet. Dat is helemaal niet zo’n gekke gedachte omdat ze op het asiel ook niet voor alle hondjes een eigen etensbak hebben.)

Hoi Ton,

Het raadsel is opgelost: Titan is bang voor de voerbak o.i.d.  Hij kreeg niets als tussendoortje omdat ik hem eerst gewoon wilde laten eten. Maar dat deed ie dus niet. Gisteravond ben ik naast zijn bak op de grond erbij gaan zitten en heb ik hem met de hand brokjes uit zijn bak gevoerd. En toen at hij wel. Vanmorgen weer hetzelfde gedaan maar dan met de bak op mijn schoot en vanavond moest ik hem even op gang helpen, maar toen heeft hij zeker de helft zelf opgegeten.

Heb er dus een kind bij wat gevoerd wil worden .

Én hij kent inmiddels het commando: Zit 

Vrijdag 20 maart 2015:

Titan in Nederland Deel 3

Titan met de autistische kinderen van mijn vriendin…..hij keek eerst de kat uit de boom en na een uur waren het dikke maatjes 😉

ps: hij heeft vanavond voor het eerst zelf zijn eten uit de bak opgegeten 

——

Update Karma

In een ultieme poging wordt alles wordt gedaan om Karma het naar de zin te maken. In de hoop dat er snel nog een wonder gebeurd, vrezen we het ergste want het ziet er niet goed uit…

This is what Juan Calros bought for Karma, yes, very nice but Karma cries softly all day and night. The only thing she can do for herself is chewing. Juan Calros is mixing medications to find out the magic miracle cure. This can not go one like this….
.

Zaterdag 21 maart 2015:

Ode aan de vrijwiliger

Vandaag is het de dag waarop ons Koninklijk huis laat zien dat vrijwilligerswerk een prachtige zinvolle tijdsbesteding is. Koning Willem Alexander, Koningin Maxima en zelfs prinses Beatrix steken de handen uit de mouwen.

Het is een mooie manier om te laten zien dat niemand te goed is om iets voor een ander te doen. Het een ode aan alle vrijwilligers die zich belangeloos inzetten voor een goed doel.

Ook Dierenmissies zou niet kunnen bestaan zonder de inzet van vrijwilligers…!!!

Dus een dikke duim voor alle mensen die de moeite nemen om vrijwiliger te zijn.

——-

De aankomst van vrijwilligers Henny en Fons

Nu is het (toevallig hoor) ook precies de dag dat Hennie en Fons met de caravan bij het huis van Piedy en Juan Carlos arriveerden om op het asiel een weekje te helpen. Speciaal voor hen hebben Piedy en Juan Carlos de verhuizing naar het asiel nog een weekje uitgesteld. Zoals elk jaar was het welkom hartelijk en waren de hondjes, die bij Piedy en Juan Carlos thuis woonden, als eerste aan de beurt om een knuffelbeurt te krijgen.

Zondag 22 maart 2015:

De caravan poetsbeurt.

Op deze zonnige, koude dag maken we niet alleen Weekjournaal klaar voor publicatie maar hebben we ook de Dierenmissies-caravan een poetsbeurt gegeven.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Keuze uit meer dan 500 verschillende hondenpenningen bij HETDIER.nl.

Alle hondenpenningen met gratis graveren en verzenden.

U heeft al een hondenpenning vanaf € 5,50

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++    

Ingezonden stukje van Frederique Visser (baasje van Zover)  

Hallo Ton, Wat een triest vervelend nieuws over Campeon…. de ziel…. Ik hoop dan ook dat de medicatie snel aanslaat zodat hij in ieder geval nog een tijdje pijnvrij kan rondlopen in het asiel… Graag hoor ik van je als er nieuws is… …. Hier gaat eigenlijk alles goed.

Zover voelt zich nog steeds super op de boerderij… helaas kan hij nog steeds niet alleen rondlopen op het erf want meneer is nog steeds snel afgeleid en op die momenten dan ook Oost-Indisch doof ….

Maar samen met mij of zijn baasje kan die nu wel los over het erf… en kan hij dus geregeld even heerlijk vliegen…. Zover heeft sinds een paar maanden een vast oppas adresje… waar hij dolblij mee is want die hebben alle tijd en aandacht voor hem en nemen hem dan ook geregeld mee naar de bossen 🙂

Mijn hondje heb ik helaas moeten laten inslapen wegens acuut hartfalen… en dat op nog maar 9 jarige leeftijd…. wat een stilte is er dan in huis…hij heeft een prachtig mooi plekje gekregen op de ‘honden’ begraafplaats bij mijn ouders op de boerderij..  nog steeds is het wennen maar ik hoop later weer een thuis te kunnen geven aan zo’n heerlijke viervoeter… misschien wel één uit jullie asiel…

Veel liefs en groetjes, Frederique

——–

Ingezonden Foto van Gerard Jan en Robert (baasjes van Lesje en Pippa (Libertad))

(Het hoeft niet altijd een uitgebreid verhaal te zijn.

Het onderschrift was kort en krachtig)

Het gaat goed met de meisjes:

Groeten

Gerard Jan

——–

Ingezonden stukje van Kees en Jany Pijper (baasjes van Fidel en Charlie)

Hallo Ton en Annerie,
Hier nog wat foto’s van de deugnieten.

Ze blijven maar spelen, zowat de hele dag en als Charlie even moe is, gaat Fidel op zijn bankje uit het raam zitten kijken. Morgen  is het helemaal feest voor ze want we hebben een tocht met de menvereniging. Als we vanavond spullen klaarzetten weten ze het al !  Ze gaan zo graag mee !

Wat fijn dat er vorige week weer 3 honden naar Nederland kwamen !

Verder alles goed hier.

Hartelijke groeten aan Annerie, en de groeten van

Kees, Jany, Fidel en Charlie uit Strijen.

Ook dit plaatje kregen we van Kees en Jany.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

DIERENMISSIES HEEFT UW HULP NODIG KLIK OP DE COLLECTEBUS VOOR MEER INFO …

De Virtuele Dierenmissies collecte is een noodzaak.

 SNUFFEL DIERENMISSIES 

Wellicht wilt u een mooi cadeautje kopen bij Karlijns Shop, kans maken op prachtige geldprijzen in de Vriendenloterij, kwaliteitsvoer kopen bij Shumafood of eens even snuffelen op Marktplaats tussen de spulletjes van Snuffel Dierenmissies….? Mocht u al meedoen met de Vriendenloterij maar wilt u met uw loten Stichting Dierenmissies steunen? Dan kan dat eenvoudig door één telefoontje te plegen met de Vriendenloterij: 0900 – 300 1400

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++  

De 4-kanten column van Ton ‘Reeën in beeld’

Altijd net te laat… maar ik blijf hopen op die ene mooie foto… . Zoals we vaker verteld hebben verblijven we heel vaak in de Dierenmissies-caravan op de camping te IJhorst. Baasjes die vorig jaar de Dierenmissies reünie hebben meegemaakt hebben kunnen zien met wat voor een prachtige natuur we daar omringd zijn. Bossen, heide, waterpartijen en uitgestrekte landbouwgebieden vormen het decor van het gebied waar onze hondjes zich kunnen uitleven. Zo’n hoeveelheid van natuurpracht eist gewoon dat je er foto’s van neemt. Ja ik maak veel foto’s maar ik ben geen echte fotograaf …  en zeker geen natuurfotograaf. . dit is helaas een foto van internet Anderhalf jaar geleden zag ik tijdens een vroege boswandeling met de hondjes twee reeën over de heide huppelen. Ze stonden op een afstand zestig meter. Het was en prachtige ervaring om die beesten in de dunne ochtendnevel ongestoord gade te kunnen slaan. Ik was er vol van en deelde mijn enthousiasme met Annerie die me natuurlijk op mijn kop gaf omdat ik voor de zoveelste keer mijn mobieltje niet bij me had gestoken en er dus ook geen foto van had kunnen maken. . Ik vermoedde dat de vroege ochtend wel de meeste kans zou bieden om ooit nog eens zo’n moment mee te maken. Dan zijn er in het bos nog geen andere wandelaars of mountainbikers en durven de reeën zich meer in open terrein te begeven. In de periode daarna had ik trouw mijn mobieltje bij me maar trof ik geen groot wild meer aan op die plek. Wel hoorde ik af en toe van wandelaars dat er reeën waren gespot op verschillende locaties in de omgeving. Maar na verloop van tijd vergat ik toch steeds vaker dat ding bij me te steken. Als smoes kan ik aanvoeren dat dit het gevolg is van het feit dat dit automatisch gebeurd als je vier of vijf keer per dag met de hondjes het bos intrekt. .   dit is helaas een foto van internet Het was rond 18.00 uur toen ik afgelopen woensdag met de honden door het bos liep en terug op weg was naar de camping. In deze tijd van het jaar hebben de bomen nog geen bladeren en kun je in het bos redelijk ver kijken. Tot mijn grote verbazing zag ik, op een naast gelegen grasveld, vlak bij de camping, opnieuw twee reeën. Gelukkig hadden de hondjes Botas, Sally, Nessje en Pichi niets in de gaten en deed ik ze de riemen aan. Maar ja je begrijpt het … ik had geen mobieltje bij me…  Wie had nou ook zo dicht bij de camping, overdag (en ik ben echt niet de enige hondenbezitter die daar zijn hond uitlaat) reeën verwacht…?!?!?! Ik bleef waar ik was en zag hoe ze enkele minuten later rustig het bos inliepen. Ik nam mij voor om de volgende middag, rond dezelfde tijd, een ronde te maken in de richting die zij opgelopen waren…. maar dan met mijn mobieltje op zak. . De volgende middag liep ik met de hondjes doelbewust naar het gedeelte van het bos waar de reeën heen waren gelopen. Het betrof een stuk bos waarvan ik wist dat het dicht begroeid was. Toen ik daar aankwam zag ik tot mijn verbazing dat er allemaal sporen waren van houtkap die uitgevoerd was door mensen met zware machines. Het was blijkbaar tijd om hier de bossen ut te dunnen…..  Er waren door draglines met rupsbanden diepe sporen achtergelaten in de zachte bosgrond en de oude bospaden waren amper nog zichtbaar. Overal lagen stammen en takken en je kon er bijna niet doorheen komen. De hondjes volgden me dapper maar voor hen was het nog eens tien keer moeilijker om met de kleine pootjes zich een weg te banen. Ik kon niet geloven dat hier nog wild te vinden zou zijn. . Ook ik moest tussen de takken mijn weg zoeken en steeds uitkijken waar ik mijn voeten plaatste om overeind te blijven. En toen gebeurde het… . dit is helaas een foto van internet Op nog geen 10 meter afstand stonden we weer oog in oog met twee reeën. Dit moeten dezelfde twee zijn geweest. Ik had ze echt niet gezien. Hun perfecte schutkleur had hen de bescherming gegeven zoals dat door de natuur was bedoeld.  Terwijl ik mijn mobieltje uit mijn zak pakte, zag ik hoe zij zich met een paar sierlijke sprongen  uit de voeten maakten. Natuurlijk bleven ze niet voor mij nog eens even poseren. Ik probeerde hen te volgen maar wat zijn wij dan toch stumperds. Terwijl ik, al worstelend door het kreupelhout, mijn mobieltje op ‘camera-stand’ probeerde te zetten, moest ik vaststellen dat ook deze keer een foto niet zou lukken. Deze schitterende dieren waren binnen een paar seconden uit het gezichtsveld verdwenen. Opnieuw moest ik gelaten vaststellen dat ik weer te laat was en geen foto had kunnen nemen die ik trots zou hebben kunnen laten zien. Ook hebben de hondjes die los achter me aan liepen geen kik gegeven dus kon ik ook hen niet de schuld geven van het vertrek van de reeën. Weet u, aan de ene kant vond ik het jammer dat het me niet gelukt was om een foto te maken, maar aan de andere kant is het toch fantastisch dat je van dichtbij mag ervaren hoe goed deze prachtige dieren zijn uitgerust om zich in de bossen staande te houden. Hoe zij onopgemerkt kunnen blijven en hoe zij zich sierlijk en gracieus kunnen verplaatsen in voor ons onbegaanbaar terrein. Ik weet gewoon zeker dat ik ze nog wel eens vaker tegen zal komen en daar kan ik nu al naar uit kijken. Het is gewoon leuk om telkens verrast te worden door hun aanwezigheid. Ik kan alleen maar hopen dat ik dan mijn camera in aanslag heb om zelf die ene mooie foto te maken…

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Rechtsgebieden:

contracten en aansprakelijkheid, huurzaken, echtscheiding, erfrecht, probleemoplossing

Advocaat Mr Stef Henselmans houdt kantoor te Amsterdam aan de Herengracht 142. +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Afsluitend hier de (on)zin van de week: 

Met dank aan Kees en Jany voor het toezenden van deze spreuk.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Maurits van Elswijk is de drijvende kracht achter OnePack waarbij ook zijn vrouw Siriphan haar steentje bijdraagt. Maurits is de bouwer van onze website en onze webmaster van Dierenmissies. Voorts vervult hij tevens de functie van bestuurslid. Geloof maar gerust dat we hem vaak nodig hebben want onze ICT kennis is beperkt.

Hartelijk dank Maurits voor je nimmer aflatende steun !!!!  +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ .

Tot zover dit Weekjournaal van Dierenmissies. We zien uw reacties graag tegemoet. Groetjes, Annerie en Ton