Deel 8, Kerstmissie – Op weg naar Lyon

Woensdag, 4 januari 2012

Beste mensen,
Wat we de vorige nieuwsbrief hebben vergeten te vertellen is dat we de groetjes aan Piedy en Juan Carlos hebben overgebracht van Lotte en Piet, Henny en Fons en Linda. We vertelden hen dat ‘hun vrienden’ in Nederland ons op het hart hadden gedrukt om vooral de groeten en de beste wensen over te brengen. Tja, we konden ook niet verwachten dat Piedy hierdoor tot tranen toe geroerd zou zijn. Het was aandoenlijk en zelfs Juan Carlos was er stil van… ach ja…
We hadden dus de nacht doorgebracht op “aire de Venisalle (of zoiets…) en dat was een prachtige plek. Annerie wilde een foto maken van het naambordje maar ik was er voorbij voor ik het wist. Ik beloofde haar de naam te onthouden maar daar had ze al niet te veel vertrouwen in en zoals gewoonlijk had ze daar alle recht toe. Sorry. We zijn daar langer blijven staan dan aanvankelijk was gepland. Het waaide vreselijk en de caravan schudde als een idioot. Rond het middaguur was de wind iets gezakt. Toen hebben we de hondjes uitgelaten en zijn we maar gaan rijden. Rustig aan want de wind rukte nog behoorlijk aan de caravan en dat voel je goed aan je stuur.
Onderweg hebben we tot twee maal toe gezien dat er vervoer met dieren door de Franse politie aan de kant was gezet en een nadere inspectie kreeg. We hebben er helaas geen foto´s van kunnen maken want het gaat gewoon te snel. Maar toch deed het ons deugd.

Sisi

En wat de beestjes ons tot nu toe hebben laten zien:
Sisi heeft ons versteld doen staan. We hebben haar nieuwe baasje ook van te voren speciaal verteld dat Sisi zo schichtig en voorzichtig was. Dat maakte haar helemaal niets uit want Sisi zou alle tijd van de wereld krijgen om rustig te kunnen wennen. Wat schetst onze verbazing. Nou Sisi 2 dagen bij ons is, is het niet meer het hondje dat bibberend uit het asiel bij ons de caravan in stapte. Amper een uur later liet ze al zien dat ze heel wijs was en absoluut het beste ervan wilde maken. We hebben haar eerst een beetje ontzien omdat ze bang was als we met uitgestoken hand naar haar toe gingen. Vervolgens vroeg ze zelf aandacht door tussen onze benen tegen ons op te komen staan en het dan toe te laten om gekriebeld te worden. Even later was het hek van de dam. Zodra we ergens zitten springt ze op schoot, loopt ze over de caravantafel als middelpunt van de belangstelling. Ze heeft het afgekeken van Daisy, Botas en Sally die ook regelmatig de tafel gebruiken als uitkijkpost… Het is heerlijk om te zien hoe Sisi volledig haar plaats heeft gevonden. Ze zal nog wel een beetje voorzichtig zijn in vreemde situaties maar zo zie je dat er nog wonderen bestaan.

Kit & Kat

Nu een beetje inhalen wat we een beetje onderbelicht hadden gelaten. Kit en Kat. Kit de zwarte kat en Kat de lapjespoes. Allebei lieverds en zoals het hoort is het mannetje het meest ondernemend. Een echte durfal die nergens voor terugdeinst. Kat is iets kleiner en wat voorzichtiger. Zodra ze bij je is en de kans krijgt om op onderzoek uit te gaan neemt ze die kans … niet dat ze weg loopt maar wel om alles eens even onder de loep te nemen. Eenmaal in je armen smelten ze allebei als boter en laten ze zich knuffelen. Niet te lang want ze zien alles om zich heen dat natuurlijk hartstikke interessant en dringend onderzocht moet worden.

Tommy

We hebben al eerder verteld dat Tommy een vrijkous is die zelf zorgt voor voldoende aandacht. Hij spring gewoon op je schoot en houdt zich goed vast… Hij was de eerste die onderweg zijn behoefte deed. Dat zegt veel over zijn dappere karakter. We proberen hem aan de lijn in zijn enthousiasme te temperen omdat hij nu nog alle kanten op gaat. Als je hem tijdens het uitlaten eerst goed corrigeert gaat het steeds beter. Als je dan zelf flink doorstapt dan snapt hij ook dat hij netjes mee moet lopen. Op een gegeven moment geef je hem vrij om te snuffelen. Dan mag hij zijn gang gaan.

Draco

Draco gaat ook geweldig. Heeft alles onder controle en kijkt als een portier bij een discotheek.. Alleen als je hem wat toestopt mag je erin…. Hoe schijn kan bedriegen. Een liever hondje is bijna niet voor te stellen. Zijn zachte vachtje is één grote knuffel en als je hem in je armen houdt gedraagt hij zich ook als een knuffelpop….

Negrita

Negrita is de grote meid die zich staande weet te houden tussen het geweld van de andere honden. We mogen niet vergeten dat ze pas gesteriliseerd is en af en toe nog een beetje rust nodig heeft. En natuurlijk kan ze ook een beetje aandacht goed gebruiken.…

Nu staan we in Lyon en zullen we morgen, donderdag 5 december, weer bijtijds vertrekken. We zullen wel zien hoever we komen. Laten we hopen dat de wind ons een beetje genadig is.
Tot zover…

Groetjes,

Annerie,Ton, Daisy, Botas, Sally, Sisi, Negrita, Tommy, Draco, Kit en Kat

«
»

Er zijn nog geen reacties op dit artikel. U kunt als eerste reageren!

Plaats hier uw reactie

Uw email wordt nooit gepubliceerd of gedeeld met derden. Verplicht veld *

Wilt u een Persoonlijke Avatar afbeelding bij uw reacties? Ga dan naar www.gravatar.com